We hadden ‘s nachts een regenbui gehad, maar gelukkig was het droog en scheen de zon toen we opstonden. Nadat we het toilet en het grijze water op de daarvoor bestemde plaats geloosd hadden zijn we vertrokken. Eerst nog even naar een postkantoor (eindelijk gevonden) en toen richting Frankenberg. Onderweg realiseerde Roland zich dat hij vergeten was om water te tanken, maar gelukkig zou er in Frankenberg ook een watertappunt zijn. De afstand van 40 km was snel overbrugd en de CP plaats snel gevonden. Rondom in het groen en op korte loopafstand van de oude binnenstad. Helaas was het watertappunt in verband met werkzaamheden afgesloten dus dat was een tegenvaller.
We zijn lekker in de schaduw gaan zitten en halverwege de middag naar de binnenstad gewandeld.
Rond het jaar 500 hadden de Franken hier een vesting op deze berg en daarna was Frankenberg enige eeuwen onbewoond tot de landgraaf van Thüringen er in 1233 een burcht en een stad stichtte.

Ook in dit stadje had heb je weer verschillende niveau’s maar erg veel inspanning kostte het niet. We kwamen uit op de Obermarkt waar het Stadhuis een prominente plaats inneemt. Dit vakwerkgebouw met 10 torentjes wordt als een van de mooiste gemeentehuizen in Duitsland beschouwd.

Kleine lokale ondernemers hadden hun waren in de grote hal uitgestald dus konden we even een kijkje nemen binnen. Vroeger werd deze hal gebruikt voor feesten voor de bevolking. Op de eerste verdieping is een trouwlocatie. Het is inderdaad een prachtig gebouw.

Aan het einde van de straat staat het oudste Steinhaus, gebouwd rond 1260. Ook hier staan grote en prachtige vakwerkhuizen.
9 mei 1456 was een tragische dag voor Frankenberg, toen bijna alle huizen van de oude en nieuwe stad afbrandden omdat en klein meisje met vuur had gespeeld.
Roland maakte nog even een flinke val omdat er een kinderkopje ontbrak in de straat. (Voor de jeugdige lezers; een kinderkopje is een kleine vierkante steen) Gelukkig viel de schade mee. (paar schaafwondjes)
Op ons dooie gemak slenteren wij door dit stadje om daarna richting het winkelcentrum te lopen om een terras op te zoeken en wat boodschappen te doen voor we terug lopen naar de camper.

De dag daarna waren we op tijd weer on route richting Basdorf, een klein plaatsje gelegen in de buurt van Waldeck. En ja hoor: Umleitung en in plaats van 20 km werd het slingerend 30 km. We hebben er eerst een wandeling gemaakt in het natuurpark Habichtswald en troffen daar een Duitser, zittend op een bankje voor een oud houtvestersverblijf. Dit gebouwtje was gebouwd om de bosarbeiders te huisvesten gedurende hun werkzaamheden in het bos en is schamel ingericht met houten bedden, een kachel en een tafel met 4 stoelen. Hij zei dat het al jaren niet meer in gebruik is en dat je het tegenwoordig kunt huren als 'vakantieveblijf'. Of er veel animo voor is kon hij niet zeggen.

Hierna zijn we doorgereden naar de twee zussen en zwagers die daar ook op vakantie waren. We hebben een gezellige middag en avond gehad. Het huisje waar ze verbleven ligt aan de rand van het natuurgebied en we zagen er regelmatig de rode wouw rond vliegen.

Onderweg even wat boodschappen gedaan.We staan nu op een vrij grote CP plaats waar we de derde Nederlandse camperaars in 2 weken tegen komen. Het zijn vooral Duitse pensionata’s die we tegen komen.
Ook deze dag doen we het even rustig aan en maken we een kleine wandeling waarbij we even de kleine oude binnenstad inlopen. Ook hier weer de nodige vakwerkhuizen.

Op het marktplein staat de sprookjesfontein, die een scene uit het sprookje “De wolf en de zeven geitjes” laat zien. Zes geitjes waren denk ik even op vakantie. ;-)

Hier staat ook het “Oude Stadhuis” wat nu een hotel met restaurant is. We stoppen even om wat te gaan drinken en dat was maar goed ook want er viel even een flinke regenbui en na 20 min. konden we onze wandeling droog aflopen.

De aanvullende foto's tot en met vadaag vind je op onze fotosite "Foto's 2022 Duitsland" (zie link in rechterpaneel)