Al zo’n 25 jaar toeren wij met de camper her en der door Europa maar nog nooit in de Keukenhof geweest. In het buitenland kijken ze je dan aan of je gestoord bent want daar wil toch iedereen naar toe. Tijd dus om naar de bollenstreek te gaan. De weersvooruitzichten waren perfect en een plaatsje bij een boerencamping in Lisse was ook snel gevonden. Na een voorspoedige reis werden we hartelijk ontvangen en wegwijs gemaakt bij boerderijcamping Hof van Eden. We kregen wel te horen dat we i.v.m het bloemencorso maar tot vrijdag konden blijven want alles was volgeboekt voor het weekend. In Julianadorp was gelukkig nog wel plaats voor de resterende dagen dus probleem opgelost.

’s Middags met de fiets op pad om te kijken hoe ver het fietsen was naar de Keukenhof. Onze eerste stop was in Lisse bij de Sint Agathakerk. Deze neogotische kerk is gebouwd tussen 1902 -1903 ter vervanging van de kleinere kerk welke sinds 1843 op dezelfde plaats stond. Natuurlijk werd er ook een kaarsje aangestoken.

Onze weg vervolgend door het centrum zagen we een heel groot bloemenschilderij staan van Escher. Prachtig en kunstig gemaakt.

In de bermen, de tuinen, bloembakken in het centrum overal zie je volop bloembollen in bloei. De lucht is bezwangerd met geuren van hyacinten, je ruikt ze al voor je ze ziet. Prachtige bollenvelden in geel, rood, purper, blauw, wit en geel. En natuurlijk weer Japanners die ondanks dat het verboden is zich tussen de velden begeven om zich in allerlei poses te laten vereeuwigen’.

Overigens was het ontzettend druk op de fietspaden ivm een fietsdriedaagse in de omgeving dus was het goed opletten en uitkijken en niet alleen voor de fietsers maar ook voor een moeder eend met haar jonkies.

Tussen de bollenvelden weides met jonge lammetjes, bloeiende bomen met bloesems kortom het was genieten.

De volgende dag zaten we al vroeg op de fiets om voor de grote drukte in de Keukenhof te zijn. Maar bij aankomst om 8.45 stonden er al de nodige bussen, campers en auto’s. Gelukkig viel de drukte in het park niet zo op en konden we rustig overal rondlopen.

De Keukenhof is de op een na grootste attractie van Nederland (Volendam staat op nr 1) en er bezoeken in 7 weken tijd zo’n 1,5 miljoen mensen dit park, je hoort er dan ook meer vreemde talen dan Nederlands (slechts 20% zijn Nederlanders) Wij hebben er zo’n vier uur rondgewandeld en ja, je moet het een keer gezien hebben.

Omdat we niet naar het bloemencorso konden kregen we van de camping eigenaresse de tip om in de grote loodsen naar de “stekers” te gaan kijken. Hier zie je de totstandkoming van de praalwagens. Van een van de organisatoren kregen we een enthousiast verhaal over hoe alles in zijn werk gaat. Eerst wordt er van ijzer een frame gemaakt, daarna komt er papier en karton overheen om de juiste vormen te maken en tot slot vele lagen purschuim waar bloem voor bloem met een bloemsteker ingestoken wordt. Per wagen zijn er gemiddeld 40 mensen bezig en alles moet binnen 2 dagen klaar zijn. Zelfs de schoolkinderen helpen mee. We hebben met bewondering en respect naar dit immense karwei staan te kijken.

(Foto van internet geplukt omdat we toen Lisse al uit waren)

Na een dag vol indrukken was het heerlijk uitrusten in de schaduw want het was een warme dag met zomerse temperaturen (25 gr.)

Alleszins rustig was het niet op deze mooie campingplek. Voortdurend komen er vliegtuigen over en elk half uur denderde de trein achter ons langs. Ook het verkeer van de snelweg was goed te horen en regelmatig zagen we de spoorbrug open gaan om een boot door te laten wat dan omgeroepen werd. Maar goed voor een paar dagen vinden wij dat niet zo erg, je bent de meeste tijd toch niet aanwezig op de camping.

De zon stond de volgende ochtend al weer vroeg aan de hemel en wij hadden een dagje Leiden op ons programma staan. Via een mooi aangelegd fietspad door de natuur zijn we naar Leiden gefietst.

Onze fietsen zetten we meestal bij een kerk neer omdat dat altijd een herkenbaar punt is en dat was ook ons startpunt voor een wandeling door de stad.

De Pieterskerk is de oudste kerk van Leiden en bestaat 900 jaar. Leiden dankt haar bijnaam Sleutelstad aan deze kerk. Petrus die met zijn twee sleutels de hemelpoort bewaakt was de schutspatroon en de beschermheilige van de stad.

Met haar imposante muren en enorme hoogte is deze gotische kerk een ijkpunt in Leiden. Je vindt hier een van de oudste graven uit Nederland met twee menselijke figuren erop. Ook ligt de familie van Rembrandt van Rijn in deze kerk begraven.

Na het bezoek aan de kerk zijn we naar de Rapenburg gelopen om bij cafe Barrera een koffiepauze te houden. Dit cafe is een begrip in Leiden, gelegen tegenover het Academiegebouw hier komen academici, toeristen en vaste gasten genieten van een heerlijke koffie, lunch e.d Het was de stamkroeg van Koning Willem Alexeander tijdens zijn studententijd.

(De Academie lijkt op een kerk)

Tijdens onze rondwandeling door het Pieterskwartier of het “Quartier Latin” van Leiden kwamen we langs het prachtige 17^eeeuwse huis waar de jonge Rembrandt leerde schilderen, tekenen en etsen.

Twee huizen verder zien we het ook woonhuis van Jan Steen (1626-1679)

Het was behoorlijk warm deze dag en we hebben de wandeling wat ingekort en een terras opgezocht, bovendien waren we al eens ooit eerder in Leiden.

Op vrijdag zijn we vertrokken uit Lisse en 1,5 uur later (nadat we eerst boodschappen hadden gedaan) arriveerden we op boerencamping Mariahoeve in Julianadorp. Onderweg al zagen we de mooiste bloembollenvelden in allerlei kleuren en we stonden er ook nog eens tussen in.

Julianadorp staat ook bekend om zijn mooiste en schoonste stranden en je kunt kilometers door de duinen en langs de bollenvelden fietsen. Dit hebben wij dan ook gedaan in de volgende dagen. Maar ook aan het strand was het goed toeven.

Ook zijn we naar Den Helder gefietst en behalve dat de vis erg lekker was vonden we de plaats zelf erg tegenvallen. Op de terugweg via de duinen en langs de bollenvelden hebben we nog even staan praten met een bollenteler. Hij liep nl met een mand door het veld en we wilden weten wat hij aan het doen was. Hij vertelde dat hij aan het virus lopen was. Hyacinten zijn erg gevoelig voor virussen en de teler kan dit zien aan het blad en deze haalt hij er dan uit. Een tijdrovend werk als je zo’n giga veld een paar keer tijdens de bloei af moet lopen. Hij vertelde er erg enthousiast over.

Wij hebben in elk geval in deze dagen veel geleerd over de bollenstreek. Genoten van alles wat op ons pad kwam. En bovendien prachtig zomers weer gehad.

En zoals jullie van ons gewend zijn: de laatste foto's staan op Flickr.