Zaterdag 28 sept.
Voor de camper naar de winterstalling gaat en het slechter weer wordt, gaan we nog een aantal dagen fietsen langs de Ems en we starten in Duitsland langs de Werse in de plaats Beckum. File en een keer een verkeerde afslag nemen zorgden ervoor dat we langer over de 180 km deden dan de planning was, maar uiteindelijk arriveerden we rond het middaguur op de gratis CP (alleen stroom moet je betalen) in Beckum. Na de lunch zijn we meteen op de fiets gestapt om het eerste traject langs de Werse te fietsen. De route was veelzijdig met goede fietspaden en we kwamen regelmatig langs de route houten abri’s tegen om te picknicken of te schuilen. Zelfs een automaat waar je fietsbanden in diverse maten kon kopen.

Onderweg hebben we wat wilde kastanjes geraapt voor de kleinkinderen, er lagen er onvoorstelbaar veel en ze zijn erg groot. Toen we het plaatsje Ahlen binnen fietsten begon het te regenen dus maar snel een café opgezocht om te schuilen. Korte tijd later konden we onze fietstocht voortzetten.

Aan het einde van de middag hebben we het plaatsje Beckum zelf bezocht. Op het centrale plein staat een historisch stadhuis uit 1441 en de proostdijkerk St.Stephanus schijnt de waardevolste reliekschrijn van Westfalen te bezitten maar daar werd een dienst gehouden waardoor we maar niet naar binnen zijn gegaan. Wij hebben een paar boodschappen gedaan en zijn terug naar de camper gefietst. ‘ s Avonds hebben we een korte regenbui gehad.


Zondag 29 sept.
Na een goede nachtrust zijn we rond 9.00 aangereden naar het 45 km verderop gelegen plaatsje Telgte. Ook hier weer gratis camperplaatsen waar je alleen de stroom betaald voor de somma van € 0,50 per kWh. We staan aan de rand van een groot park waar vandaan veel wandel en fietsmogelijkheden zijn.
Rond 10.00 stappen we op de fiets en hoewel het nog wat fris is scheen de zon volop. Ook nu weer een mooie fietsroute met heel veel variatie, bossen, zonnebloemvelden die nog volop in bloei staan evenals de koolzaadvelden. De Ems meandert hier tussendoor.

We lunchen halverwege bij een jachthaven voor we via dezelfde route weer terug fietsen naar Telgte en dan zie je toch weer andere dingen die je op de heenweg niet hebt gezien.

In Telgte parkeren we onze fietsen en wandelen door dit kleine stadje in het Münsterland dat in heel Duitsland bekend is door zijn bedevaartgeschiedenis dat terug gaat tot in de 17e eeuw. Ieder jaar bezoeken zo’n honderdduizend pelgrims de Wallfahrtskapelle, waarin het genadebeeld van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten is ondergebracht. Het was dan ook druk met bezoekers daar en ook wij hebben een paar kaarsjes aangestoken.


We wandelen op ons gemak door het oude stadscentrum met kleine steegjes en dicht op elkaar gebouwde puntgevelhuizen.
Op het marktplein zoeken we een terras met een plekje in de zon en genieten van de gezelligheid en bedrijvigheid die op het plein te zien is.


Aan het einde van de middag werden er in het park waar we tegenover staan twee luchtballonnen opgeblazen en het is best leuk om er eens met je neus bovenop te staan al had ik ook wel graag in willen stappen in zo’n mand. Lijkt me machtig! Het was in elk geval een prachtige nazomerdag!

Maandag 30 september,

Omdat de weersvoorspelling in de namiddag regen aangaf zaten we om half 10 op de fiets, er scheen een schier zonnetje en de wind was fris. We fietsen langs de Ems en zien menig fazant scharrelen op de gerooide maisvelden akkers, richting Warendorf, een stadje met ook hier weer een historisch centrum. Het middeleeuwse marktplein wordt omringd door majestueuze huizen. Wat ons opviel was dat de hoofdstraat geplaveid was met diverse soorten bestrating. Stukken gewone trottoirtegels, kinderkopjes, asfalt alles door elkaar als een lappendeken maar het liep verdomd lastig.

In deze omgeving zie je ook de bekende vakwerkhuizen staan. Op de gevel van de kerk zien we onder de kerkklok de tekst ; Nutz die Zeit en daar zijn we druk doende mee. Na de lunch stappen we weer op de fiets en we hadden nu de wind in de rug dus dat fietst wel relaxt. We stoppen nog even bij de REWE voor wat boodschappen en zijn op tijd terug voor het begint te regenen.

Dinsdag 1 oktober.
Toen we tegen achten wakker werden was het droog, maar dat was van korte duur, een uurtje later begon het te regenen en dat heeft het de verdere dag gedaan. Vandaag dus geen fietsdag en om half 10 rijden we richten Emsdetten. Onderweg maken we een korte tussenstop om een bezoekje te brengen aan Sachsenhof, een klein vroegmiddeleeuws openluchtmuseum(pje) over het Saksische leven.
in het centrum staat het hoofdgebouw dat dienst deed als stal en woonhuis. Dit 18 meter lange rieten pakhuis met zijn scheepsvormig gebogen langstdurende, schuine buitenposten en niet ondersteunende interieur is typisch voor de Saksische huizen uit deze periode. Verder zien we o.a ovens waar men ijzer kon maken en een kruidentuin met medicinale en planten die het pigment leverden om kleding te kleuren. Wij waren overigens de enige bezoekers.

Aangekomen in Emsdetten parkeren we midden in de stad op een mooie CP met faciliteiten voor de camper. Tegen 14.00 ging het regenen over in wat miezeren en gewapend met regenjas en paraplu zijn we het stadje ingelopen. Veel bezienswaardigheden zijn we niet tegen gekomen maar er zijn winkels en cafe’s genoeg om je tijd door te brengen. Morgen zien we wel verder.

Woensdag 2 oktober
De luchtvochtigheid was erg hoog dus toch maar even de kachel aan bij het opstaan voor een behaaglijk gevoel. De buienradar gaf wisselvallig weer aan en we besloten om met de trein naar Rheine te gaan in plaats van met de fiets. Het was zo’n 10 minuten lopen naar het station dus dat was te doen. Helaas kregen we al snel te horen dat de trein 45 min. vertraging had, maar dat schijnt net als in Nederland hier ook een normale gang van zaken te zijn. Uiteindelijk viel het mee omdat we met een andere treinmaatschappij mee konden die wel op tijd arriveerde. Het is hier nog gekker dan in Nederland: op het stukje Münster – Rheine, een traject van 45 km zijn 3 spoorwegmaatschappijen actief. Aangekomen in Rheine miezerde het.

Rheine dankt zijn oorsprong aan een kalkheuvel aan de oever van de Eems waarop 1200 jaar geleden Frankische krijgslieden hun oog hadden laten vallen en die een perfecte uitvalsbasis was om de belangrijke doorwaadbare plaats in de Eems te beveiligen. Waar nu het museum Falkenhof staat, lag vroeger de “villa vocata Reni” En onder deze naam werd Rheine voor het eerst in een oorkonde van 7 juni 838 genoemd. Hiermee schonk keizer Lodewijk de Vrome de havezaten “Reni” op de kalkheuvel aan benedictinessen van Sticht Herford. In 1327 kreeg Rheine stadsrecht. Tegenwoordig wonen er zo’n 80.000 mensen in Rheine.


Wij beginnen bij Lohner Landbouwbäcker die de lekkerste cappuccino schijnt te hebben. Het huis annex winkel heeft een bewogen geschiedenis en was ooit in bezit van een welgestelde Joodse familie die in 1939 het pand verkochten en met hun gezin naar Amerika vluchten. De reden is bij iedereen bekend.
Bij het VVV kantoor halen we een plattegrond en we krijgen uitgebreid uitleg van een vriendelijke mevrouw. We starten op het gezellige marktplein met prachtige huizen. Op een van de huizen; het Beilmannsches Huis zitten nog zeven kanonskogels in de muur uit de 30 jarige oorlog (1618-1648) afkomstig van de Zweedse kanonnen onder aanvoering van Generaal Königsmarck. Onder de kanonskogels lezen we de tekst : Anno 1647 den 21e september sein dise kogelen glüende vam Feient hier ingeschoten und etnische hundert Häuser meir jammerlijk vorbrandt. - O Godt bewar doch dis Haus und gib Gelück innen, so dar geven in und Auss. -Soli Deo Gloria.


De St.Dionysiuskerk wordt al in 838 beschreven,en is een markant element in de stad en ligt op het hoogste punt van het oudste stadsdeel van Rheine op een op 39,97 meter boven zeeniveau gelegen uitloper van de Thieberg. Van 1400 tot 1520 werd er op deze plaats een nieuwe kerk gebouwd.
In deze kerk staat ook het grootste en belangrijkste orgel van Münsterland en heeft meer dan 4000 pijpen en 62 registers en zijn samen op vier manualen en pedalen te bespelen. We hadden het graag willen horen!
De vroegere sacristie heeft prachtige plafondschilderingen en is nu een Kapel
van Gods Woord waar men de heilige olies bewaard en het evangelarium dat op hoogtijdagen naar het altaar wordt gedragen.

We lopen op ons gemak door dit leuke stadje waar nog veel meer te zien is. Net buiten de stad ligt de zoutziederij “ Gottesgabe” in Bentlage , evenals Klooster Bentlage en die gaan we morgen bezoeken voor we naar ons volgende adres gaan in Lingen.

Donderdag 3 oktober.
Gelukkig zagen we een blauwe lucht met wat zon bij het wakker worden. De planning was om eerst boodschappen te gaan doen en daarna een bezoek te brengen aan de zoutziederij “ Gottesgabe” en het kruisherenklooster in Berlage (Rheine) maar dat ging helaas niet door want het bleek vandaag Tag der Deutschen Einheid te zijn dus alles gesloten. Dat hebben we al eens eerder meegemaakt: plotseling geconfronteerd raken met een onbekende feestdag, waardoor in Duitsland echt alles gesloten is! Er zat niets anders op dan even 40 km naar Enschede te rijden voor de boodschappen. Het eerste stuk was het rustig op de weg en we zagen een aantal jonge reeën die aan hun ochtendmaaltijd bezig waren in een wei. Vlak voor de grens werd het drukker en veel Duitsers gingen richting Nederland. Bij de Lidl voor drie dagen boodschappen gedaan en weer terug naar Duitsland. Bij de grensovergang was het een drukte met politie en elke vrachtauto werd de parkeerplaats op gesommeerd, gelukkig mochten wij doorrijden. Op een km of 12 vanaf Lingen staan we op camperplaats Hänekenfähr die hoort bij de camping met alle voorzieningen. Er waren nog twee vrije plaatsen dus dat kwam goed uit. (Al hoorden we even later van de beheerder dat het niet de bedoeling was geweest dat we zonder te reserveren op een vrije plaats gingen staan.) Enfin met wat vriendelijke woorden kom je een heel eind en we mochten blijven staan. Na de lunch zijn we op de fiets gestapt om naar Lingen te fietsen.

Lingen is de grootste stad van het Emsland met zo’n 220 km bewegwijzerde fiets-en wandelpaden in alle richtingen door bossen, weilanden, akkerlandschap en waterstromen.
Van 1597 tot 1648 was de stad in het bezit van Het Huis van Oranje, van 1648 tot 1702 was het onderdeel van Nederland. Je vindt er nu nog o.a. het historisch stadhuis uit 1555 met zijn karakteristieke trapgevel uit 1663.

Het huis Hellmann (1641) wat het mooiste herenhuis schijnt te zijn in Emsland, is in de winkelstraat overduidelijk aanwezig. Wij zijn in 2013 hier al eens geweest dus we lopen nu een klein rondje en zoeken dan een terras op het marktplein, waar we lekker van het de zon genieten voor we weer terug fietsen. Einde van de middag hebben we nog even buiten gezeten maar zodra de zon achter de wolken verdwijnt is het toch wel fris.