We zijn weer op pad en gaan 2 weken fietsen langs de Maas in Frankrijk, Meuse in het Frans. Huub Stapel heeft er een mooie documentaire over gemaakt.
De Maas is een 925 km lange rivier die ontspringt bij het Plateau de Langres in Frankrijk en stroomt daarna België en Nederland in. Hij mondt via de Nederlandse rivierdelta de Noordzee in. De Maas is een typische regenrivier, die directer en sneller op neerslag reageert.
Op vrijdag 2 aug. arriveerden we na een ritje van 3,5 uur tegen 16.00 in Sedan op een mooie camperplaats aan de Maas, het was er nog erg rustig maar tegen de avond liep het aardig vol.

Sedan is een gemeente in departement Ardennes in de regio Grand Est en
vooral bekend om zijn kasteel, het grootste militaire fort in Europa.
We hebben nog een hele poos buiten gezeten maar tegen 20.00 begon het af te koelen.

De volgende ochtend (3 aug) was het bewolkt en 21 gr dus lekker fietsweer. Langs de Maas loopt een goed fietspad en het was redelijk rustig met fietsers. Je kon aan de koeien zien dat er veel regen is gevallen want ze stonden soms tot aan hun enkels in de modder.


In Nouvion-sur-Meuse zijn we gestopt om een terras op te zoeken maar het dorpje leek wel uitgestorven tot we ineens muziek hoorden en een kleine optocht van uitgedoste mensen zagen. Op het dorpsplein stond een grote disneyachtige kermis ( nog niet open) dus dan maar even iemand staande houden. Het enige wat Roland begreep uit het verhaal was dat er een of andere pop verbrandt moest worden. Netjes aan een groepje gevraagd of we foto’s van ze mochten maken en dat mocht maar dan moesten wij ook met ze op de foto.

Was wel grappig. Er was verder weinig te zien en we zijn terug gefietst naar het begin van het dorp waar we een café Chez La Petite Arthur met terras hadden gezien. Die bleek die dag voor het eerst open te zijn maar de uitbater wist nog niet hoe hij cappuccino moest zetten met zijn apparaat. Dus moesten we het doen met een lauwe espresso en chocolademelk. Gelukkig hadden we zelf brood en drinken meegenomen dus onderweg op een van de vele bankjes maar gepicknickt. Opvallend langs het fietspad waren de vele valeriaanplanten (heb ze in Nederland nog nooit gezien) en ook zagen we veel fladderende zwarte blauwtjes, vlinders die bij ons niet voorkomen.


Helaas is het niet gelukt om ze op de foto te krijgen dus dan maar even googelen. Het zandoogje, ook massaal aanwezig wilde wel op de foto.



Aan het einde van de middag zijn we de stad ingelopen en bijna alle huizen zijn geel/bruin van kleur. Helaas was het park gesloten en behalve het fort en de Saint Charleskerk waar drie jonge nonnen aan het bloemschikken waren rond het altaar was er weinig te beleven.


Dan maar weer een terras opzoeken. Ook hier geen cappuccino en ook geen radler, je zou nog uitdrogen zo 😂
Zondagmorgen werden we wakker van de regen maar gelukkig was het maar één bui. Voor we aan de tweede etappe beginnen eerst op de fiets naar de Intermarché want om half 1 ging de winkel dicht. Voor de zekerheid toch maar weer brood meegenomen voor onderweg want je komt tijdens het fietsen alleen maar langs kleine gehuchtjes. Nu ging de route de andere kant op . Je fietst hier in een gebied waar in WO I en II verschrikkelijk veel burgers en soldaten omgekomen zijn en in elk dorpje hoe klein ook staat een herdenkingsmonument . Ook kom je in de velden nog herkenningspunten tegen waar de Maginotlinie indertijd liep.

Halverwege zijn we gestopt bij een restaurant met een groot terras aan een meer en we hadden geluk want hier moest je blijkbaar reserveren maar er was nog een tafeltje met twee stoelen vrij waar we konden zitten. Hier hadden ze ook geen cappuccino maar wel een café Viennois en die was heerlijk. Daarna weer op de fiets en dezelfde route terug naar de camper maar dan zie je weer hele andere dingen zoals een mooie grote groene rups.


De rest van de middag lekker in de schaduw zitten lezen en naar de Olympische spelen zitten kijken.
De lucht was strakblauw toen we op maandagmorgen Sedan verlieten om 40 km verderop naar Stenay te rijden. De camperplaats ligt in een groene omgeving omringd door de Maas en vlakbij een kleine jachthaven. Het is 500 m vanaf het centrum dus na de middag een kleine stadswandeling gemaakt.
Als eerste zagen we de watermolen oorspronkelijk uit 1421 maar in de 18e eeuw verbouwd. Hij had verschillende raderen en werd gebruikt voor graan, het zagen van planken, olie en taan ( gemalen Eikenschors) De graanmolen functioneerde tot 1914. Nu herbergt hij luxe appartementen.


Ook hier lijkt het stadje ingeslapen want er is weinig verkeer en we zien ook nauwelijks mensen, wel heel veel leegstaande huizen. Onze wandeling loopt langs het grootste biermuseum in Europa (tussen de middag gesloten) Het is 2500 m2 met meer dan 300.000 bier gerelateerde voorwerpen. Het is in 1545 gebouwd als levensmiddelen magazijn voor het citadel. In 1879 werd het mouterij en in 1986 biermuseum.


Vlak in de buurt is een grote voormalige cavaleriekazerne (1750-1758) 144 meter lang met plaats voor 320 paarden op de begane grond en 400 bedden op de eerste verdieping, de zolder was opslag voor hooi.


In de Rue de Citadel bevindt zich ook het huis van de gouverneur (16 e eeuw). Na 1654 toen Stenay bij Frankrijk werd ingelijfd woonde hier de commandant van het leger. Tussen 1805 en 1978 zat er de gendarmerie en nu is het als administratiegebouw van het biermuseum in gebruik.


We komen onderweg ook nog een oude laag gelegen wasplaats ( bron) tegen Fontaine de Wé ( water in het Keltisch) Je ziet nog steeds de ondergrondse tunnel die toegang had tot het nabijgelegen klooster. Jammer dat het geheel in een erbarmelijke staat verkeert. Zittend op een bankje op het dorpsplein aanschouwen we voor het stadhuis nog een mooie grote kiosk 1894)

Het stadje heeft een aantal mooie bezienswaardigheden. De temperatuur was inmiddels gestegen naar 26 gr dus op zoek naar het enige terras dat we gezien hadden. Plaats genoeg maar wat schetst onze verbazing, een zeer onvriendelijke jongedame zei dat we er alleen maar mochten gaan zitten als we ook iets te eten bestelden. Dit hadden we nog nooit meegemaakt in Frankrijk. Dan maar terug naar ons eigen terras en daar was het ook goed toeven. We hebben tot 22.30 buiten gezeten want in de camper was het bloedheet. Maar met alle ramen open hebben we toch goed geslapen.
De laatste dag in Stenay zijn we naar Dun sur Meuse gefietst; het fietspad langs de Maas loopt in Frankrijk van Givet (de grensplaats met België) tot iets voorbij Sedan. Daarna moet je het richting de Bron van de Maas als fietser doen met kleine departementale wegen, dus géén vrijliggend fietspad meer. Maar net als in Hongarije vind je ook hier borden langs de weg die de automobilist er op wijzen dat de weg wordt gedeeld met fietsers en dat hij 1,5 m ruimte moet laten.

Het landschap is licht glooiend, maar helaas werden we na 10 km omgeleid; later begrepen we dat er een bruggetje ingestort was en de weg dus geheel geblokkeerd was (route barrée). Licht glooiend werd wat zwaarder glooiend en onze etappe werd 5 km langer, maar daarvoor in de plaats kregen we wel een enorme kerk uit de 11e eeuw voorgeschoteld en verderop wat zonnebloemenvelden.

In Dun sur Meuse was het drukker omdat er een camping midden in het stadje ligt, maar ook hier met pijn en moeite een kleine uitspanning gevonden met twee tafeltjes en vier stoelen op het trottoir 0,50 cm van de rijbaan die alleen espresso, op de kaart had staan. Bij de lokale Intemarché – dat dan weer wel – wat boodschappen voor de avond gedaan en vol goede moed terug gefietst naar Stenay, waar we net op tijd waren om de wedstrijd van de Nederlandse hockeyers tegen Spanje in de Olympische halve finale te kunnen zien. Morgen trekken we verder naar Charny-sur-Meuse.