De regen viel met bakken uit de hemel toen we deze morgen (17 mei) wakker werden en het heeft tot rond 11.30 geplensd, dan maar binnen het vertier zoeken. Na 11.30 badpak en zwembroek aan en naar het naast gelegen thermaalbad dat we helemaal alleen tot onze beschikking hadden want verder was er behalve het personeel niemand. We hebben dus heerlijk liggen genieten in een watertemperatuur van 35 gr terwijl het buiten slechts 15 gr. was.

Het is tot een uur of 19.00 droog gebleven en toen viel het er weer met bakken uit tot 23.00 uur. Het was een nat dagje.
De volgende morgen was de lucht strakblauw en volop zon. En niet alleen wij genoten daarvan maar ook een groene kikker met een jong op haar rug zat op het stoepje in de zon. Het zou 26 graden worden.


Na afscheid genomen te hebben van een ander reislustig Nederlands echtpaar,(het andere echtpaar verblijft 5 maanden op deze camping vanwege de thermaalbaden. Wij moeten er niet aan denken, maar ieder zijn ding) zijn we vertrokken. Eerst naar de Lidl en vervolgens richting Kesckemét. Onderweg was het een oase van klaprozen.


Er wordt in Hongarije hard gewerkt aan het aanleggen van nieuwe wegen en je komt regelmatig een groot bord tegen waarop staat wat de bijdrage van de EU hieraan is geweest en dat zijn behoorlijke bedragen. Tegen lunchtijd waren we op de camping die voor Hongaarse begrippen behoorlijk prijzig is. (30 euro per nacht) Wij dachten in de eerste instantie dat het duurder was omdat er op het naastgelegen terrein blijkbaar een muziekfestival is dit pinksterweekend maar hij is dus altijd zo duur. Wij hebben af en toe wel het idee dat je als toerist meer betaald dan de Hongaren zelf. Het sanitair gebouw is vrij nieuw en alles zag er netjes uit.
Na de lunch zijn we naar de stad gefietst.
Kesckemét wordt weleens de poort naar het land tussen de Donau en de Tisza genoemd. In dit gedeelte van Hongarije groeien meer dan twee miljoen fruitbomen waarvan de abrikozen de bekendste zijn. Wat meteen opvalt is dat het een vrij moderne stad is met in het centrum nog een aantal oude gebouwen zoals de voormalige synagoge dat nu het Huis van Techniek is.


In het centrum zijn vier pleinen die in elkaar overgaan, parkachtige lanen met bankjes en bloemen geven het een sfeervolle uitstraling.
We komen uit bij het opvallende Cifra-paleis, een Hongaarse variant van de Jugendstil. Het dak bestaat uit bonte majolicategels. De naar voren stekende randen onder het dak vormen kleurrijke, golvende lijnen. Omdat het paleis helemaal in de steigers stond hier de foto van Wikimedia (© SA 3.0)


Ook het raadhuis is een prachtig pand en wij hadden het geluk dat er net een bruidspaar klaar stond om naar binnen te gaan.

Wij hebben een van de terrassen opgezocht en waren enigszins ontgoocheld omdat we veel meer van deze stad verwacht hadden op cultuur gebied.
Dus weer op de fiets om naar het arboretum (natuurpark van 62 ha groot) te gaan. Hier hebben we een wandeling gemaakt. Er werd gepicknickt, jongeren zaten spelletjes te spelen, er waren romantische plekjes voor jong geliefden en zo was er in deze natuurrijke omgeving voor elk wat wils.

Terug op de camping waren onze Hongaarse buren er inmiddels ook weer en kwamen ze ons een welkomstdrankje brengen, Barack-padlinkó ofwel abrikozenjenever met een hoog alcoholgehalte die hier uit Kesckemét komt en een geliefd drankje is in Hongarije. Na een klein nipje heb ik mijn glaasje doorgeschoven naar Roland. Maar wel ontzettend aardig en wij konden weer wat stroopwafels kwijt. 😃

Op de camping hebben we de hele avond mee mogen genieten van het muziekfestival. De Rolling Stones nummers werden vrij goed vertolkt, maar de heavy metal muziek had voor ons niet gehoeven. Roland sliep door alle herrie heen en ik heb tot 0.30 liggen stuiteren in bed ondanks de oordoppen. Een poosje later kwamen de festivalgangers terug naar de camping.
De volgende ochtend werden we wakker door het geluid van de regen en volgens buienradar zouden we vaker regen krijgen deze dag. We zijn naar het 40 km verderop gelegen dorp Páhi gereden om een wandeling te maken van 7 km over een natuurpad door de Páhi weiden met karakteristieke habitats en het Közös-woud. In de periode mei- juni staan dan volop de orchideeën in bloei. Het was droog toen we om 11.00 aan de wandel gingen en de meegenomen paraplu is gebruikt als parasol omdat het al snel erg warm werd in het open veld. Wat betreft de orchideeën viel het erg tegen en in de stukken door het bos zijn we vooral bezig geweest om de zwerm muggen (en ja, we hadden ons goed ingesmeerd met antimuggenspray) van ons af te slaan.

Vlinders waren er in grote getale te zien en af en toe sprong er een kikker voor de voeten weg. Tegen 14.00 uur waren we terug bij de camper en werden we aangesproken door een jongen en meisje van een jaar of 9, 10 met de vraag; Do you speak Englisch? Met hun vertaalapp ontstond er een leuk gesprekje. Ze waren zo enthousiast en wilden van alles weten. Ik had thuis nog wat kleine kleurboekjes met kleurtjes liggen en die meegenomen net als kleine waterpistooltjes dus uitgedeeld aan ze en ze waren zo blij dat ze zomaar een cadeautje kregen en we werden uitgezwaaid met thank you, thank you! Fijn als je met iets kleins een paar kinderen zo blij kunt maken. Het meisje zag eruit alsof ze al weken lang dezelfde kleren aan had.Onderweg heeft het flink gehoosd en wat opviel was dat de Hongaren dan langs de kant van de weg stil staan (zelfs op de snelweg!) of heel langzaam met de waarschuwingslichten aan verder rijden.
Om 16.00 waren we op de camping in Szeged en hier was het aanmerkelijk drukker, vooral veel Duitsers en we troffen er een Nederlands echtpaar dat we twee keer eerder op een camping getroffen hadden.