De zon scheen alweer volop toen we rond half tien vertrokken met de bedoeling om onderweg boodschappen te doen. Maar helaas, aangekomen bij de supermarkt bleek deze gesloten evenals alle andere winkels. Bij navraag bleek dat het sacramentsdag is en dus is alles gesloten. Normaal hebben we altijd wel “ in geval van nood” eten bij ons maar deze keer dus niet want er zijn onderweg winkels genoeg was ons idee. Dus zonder de boodschappen reden we door naar Steinau an der Strasse voor een kleine rondwandeling in een klein pittoresk stadje ( stadsrechten sinds de 13e eeuw) Vanaf de parkeerplaats gaan we over een klein bruggetje over de Kinzig en komen uit op “Am Mühlberg waar we aan het einde aan de linkerkant een hofje inlopen. Hier zien we een klein stukje straat van de Via Regia liggen die in 2002 werd gevonden. De Via Regia, Koninklijke Weg in het latijn, was in de Middeleeuwen een handelsroute die dwars door Europa liep van Santiago de Compostella naar Moskou. Tot in de 19e eeuw bleef deze route zijn werk doen, totdat door de opkomst van de trein andere routes beter en sneller werden.

We komen op een binnenplaats waar het woonhuis staat van de Gebroeders Grimm. In dit huis brachten de broers vijf jaren van hun jeugd door toen hun vader belasting-inner was in Steinau. Aan het huis te zien was het geen onverdienstelijke baan.

We vervolgen ons weg richting de markt met gezellige terrassen. De prachtige huizen hebben allemaal verschillende kleuren van blauw, geel tot roze en doen sprookjesachtig aan.

We vervolgen onze weg richting het in de 13e eeuw gebouwde kasteel door de graven van Hanau om de Via Regia veilig te stellen, later omgebouwd tot renaissancepaleis. Het kasteel is te bezichtigen.

Wij lopen via de grote binnenplaats aan de achterkant eruit en vervolgen onze route. Voorbij de barokke kerk passeren we een fontein met sprookjesfiguren die helaas droog staat.

We eindigen onze wandeling op het terras bij een Italiaan , die hier in deze streek overigens veelvuldig aanwezig zijn en genieten weer van een overheerlijke cappuccino zoals alleen Italianen kunnen zetten.

We lopen terug naar de camper om de laatste 30 km naar de CP te rijden naar . Hochwaldhausen. Helaas na een paar km Umleitung en die voert ons al slingerend 20 km over glooiende hellingen langs akkervelden, kleine dorpjes en bosranden. Toch een mooie route, dat wel. Het enige restaurant in de buurt heeft alleen varkensvlees op zijn menu dus hebben we geïmproviseerd met soep, omelet met tomaat en ui en fruit als toetje.

Na het eten hebben we de wandelschoenen aangedaan om een km of 6 van een historische boswandeling te gaan lopen. Historisch omdat in een ver verleden Bonifatius hier ook gelopen zou hebben. Of het waar is….geen idee maar het was een mooie wandeling door een oeroud bos.

De volgende dag hebben we een rondje op de fiets gedaan, eerst een flink stukje klimmen om daarna rustig af te dalen naar de Vulkan-radweg. Dit is een fietspad over de voormalige Oberwaldbahn, een voormalige spoorbaan. Met het fijne asfalt creëert het de ideale omstandigheden voor recreatieve fietsers.

Op een gegeven moment komt ons een Duitser tegemoet op een ouwelijk uitziende fiets en hij begint spontaan een praatje, doorspekt met Zuid-Duits dialect. De fiets was van zijn oma die in 1913 is geboren en hoe oud die fiets is wist hij niet precies, maar omdat die door de Adler fabrieken in Frankfurt was gebouwd en die in 1950 is gestopt, moet de fiets van vóór die tijd zijn. Daarop maakte hij nu een tocht van Hanau naar Kassel, een route van 300 km. Het was duidelijk een alternatieve duitser, want hij vertelde dat hij op het platteland leefde, geen TV had, noch een computer of een mobiele telefoon en een heerlijk leven had.

Na een rustpauze bij een Bierstube vervolgden we onze weg naar de supermarkt. Boodschappen ingeslagen voor 3 dagen omdat we onderweg al hadden besloten om gedurende de hitte de aankomende dagen - er worden temperaturen verwacht tot boven de 35 gr. - maar te blijven staan en even niet verder te trekken.

Op de terugweg stonden we opeens oog in oog met een ree die op een paar meter afstand uit het bos het fietspad op sprong; ze schrok nogal van ons en sprong snel het talud over en vluchtte weg over een weiland. Te weinig tijd om een foto te maken,wel jammer. Wel vonden we nog tijd om ander wild te fotograferen. Wie weet wat dit is mag het zeggen.

Zaterdag was het een dag met een temperatuur van rond de 38 gr. We hebben wat was gewassen en daarna de schaduw opgezocht en daar de dag doorgebracht met lezen en spelletjes doen. Na het eten hebben we nog een wandeling gemaakt in de nabije omgeving. Gelukkig koelt het ‘s avonds wel af en zwemmen we niet ons bed uit.

Benieuwd naar wat de komende week ons gaat brengen!