Voor we voor een aantal dagen richting België vertrokken werd er op Koningsdag in alle vroegte eerst nog een bezoekje gebracht aan de kindermarkt om wat leuke spullen voor de kleinkindjes te kopen.

Om 10.00 waren we startklaar en onze eerste stop was in Sint Truiden waar een grote camperplaats was zonder voorzieningen, maar dat is voor ons omdat we zelfvoorzienend zijn geen probleem. Omdat België in het verleden weinig of geen camperplaatsen had zijn we er met de camper ook nooit geweest.

Na de lunch zijn we op de fiets gestapt om de bloesem/bierbrouwerij route te gaan fietsen. En we hebben genoten van deze prachtige route ondanks dat de bloesems langzaam aan het verdwijnen zijn. De fietspaden zijn overal goed begaanbaar en ook al heb je geen voorrang bij het oversteken, de automobilisten stoppen wel voor je.

Halverwege hebben we bij een bierbrouwerij lekker in de zon op het terras gezeten met een cappuchino en een Hopverdomme biertje.

Humor hebben de Belgen in elk geval gezien de borden bij het toiletgebouw.

Na een goede nachtrust zijn we op de fiets gestapt om het historisch stadje te gaan bezoeken.

Vroeger heette Sint Truiden Sint Trudo. Een stad gegroeid uit twee heerlijkheden en door Napoleon tot één Sint Truiden verenigd. Nadat we onze fietsen bij het Info centrum op de Grote Markt hadden neergezet zijn we begonnen aan de stadswandeling van 4 km. Het marktplein zelf is met zijn 2 ha, na dat van Sint Niklaas, het tweede grootste van België. Er staan mooie patriciërshuizen rondom het plein en centraal staat het stadhuis. Het stadhuis staat op de scheidingslijn tussen de twee heerlijkheden met aan het hoofd aan de ene kant de abt (Sint-Trudo-abdij) en aan de andere kant de Prins-bisschop (prinsdom Luik) Vijftig klokken zorgen voor klankrijke beiaardmuziek.

We verlaten na dit bezoek de markt en bezoeken het Minderbroedermuseum dat is onder gebracht in het voormalige klooster en een overzicht laat zien van het leven van de heilige Franciscus van Assisi. Een van de topstukken is het altaar in strowerk dat gemaakt werd door de kapucienessen van Antwerpen. Deze slotzusters maakten tussen 1650 en 1870 liturgische voorwerpen van stro.

We lopen over de kasseien door straatjes waar het lijkt of de tijd heeft stil gestaan. In de Sint-Maartenskerk komen we in gesprek met een diaken van de kerk die ons het een en ander over deze renaissancearchitectuur van de kerk en de geschiedenis van sint Truiden wist te vertellen met volgens hem, het meest merkwaardige; het hoogaltaar met beelden in lichtdoorlatend albast wat we echt van heel dichtbij moesten bekijken.

Na een paar uur wandelen hebben we een terras opgezocht om te lunchen om daarna terug te fietsen naar de camper en naar onze volgende camperplaats te verkassen in Borgloon.

’s Middags hebben we genoten van de zon en gezellig zitten kletsen met onze buurtjes Marianne en Henk uit Haarlem , we kwamen met ze aan de praat n.a.v een Belg die campings bezocht om een product aan de “man/vrouw” te brengen om je camper goed schoon te krijgen. Het was buitengewoon hilarisch en we hebben giga gelachen (de dames vooral)

Na een goede nachtrust zijn we de dag erna al vroeg naar Vakantiepark De Molenheide in Peer gereden waar we een dagje op de kleinkinderen gingen passen omdat Sietske en Gijs naar huis moesten ivm een uitvaart . Het was een gezellige dag en rond 20.00 waren we terug op de camperplaats waar het

inmiddels volle bak was dus we waren blij dat we een dag eerder aangekomen waren want je kon niet reserveren.

Na een goede nachtrust zijn we op de fiets gestapt naar Borgloon, het was niet bepaald een vlakke route maar met de elektrische fiets wel te doen. Bij een voormalige stroopfabriek waar tevens het Infocentrum zit hebben we een wandelkaart gehaald om in de voetsporen van de graven van Loon de stad te verkennen.

Borgloon was eens een versterkte stad van waaruit de Graven van Loon regeerden over hun graafschap. De naam Burgloon is samengesteld uit ‘Borg’ en ‘Loon’ wat betekent: ‘Burcht op een beboste heuvel.

De route (5 km) is een gemarkeerd parcours door het volgen van spijkers met daarop de afbeelding van het hoofdje van ‘De Strooplekker’

De stoomstroopfabriek is een van de laatste restanten van de verwerking van fruit tot stroop. Begin vorige eeuw was Borgloon de bakermat van de stroopfabricatie, waardoor de Lonenaren de bijnaam ‘Strooplekkers” kregen. Om verval te voorkomen koopt het stadsbestuur in 2005 de stroopfabriek en wordt er sinds 2006 opnieuw, op ambachtelijke wijze, stroop gestookt.

Tijdens de wandeling merk je het grote niveauverschil. De omgeving vonden wij mooier dan het plaatsje zelf. Vlak achter de kerk ligt op 118 meter boven de zeespiegel de Burgtheuvel. Ooit stond hier het slot van de Graven van Loon. In 1870 werd de burcht gesloopt en met de resten werden alle veldwegen bestraat van deze ooit zo roemrijke burcht.

Het huidige stadhuis uit de 11^e eeuw was ooit de woning van de graven van Loon. In 1680 werd het gerestaureerd in Maassstijl. In de middeleeuwen was het de vergaderplaats van gilden en/of ambachten zoals smeden, bakkers, brouwers etc.

Na de wandeling hebben we in de omgeving nog gefietst om kunstwerken te bezichtigen die her en der in de natuur staan maar erg duidelijk was de routekaart niet dus bleef het beperkt tot een kunstwerk, maar de route was wel mooi.

Halverwege de middag waren we terug bij de camper en hebben we buiten nog kunnen genieten van de zon ondanks dat het op de fiets aan de frisse kant was.

Gelukkig was de lucht de volgende dag strak blauw en scheen de zon, dus tijd voor een fietstocht door de omgeving Haspengouw. We moesten af en toe flink op de pedalen in dit heuvelachtig gebied maar het was te doen. Op deze route zouden we ook een paar kunstwerken tegen komen en een daarvan was de zwevende kerk gemaakt door kunstenaar Frits Jeuris. Het is gemaakt van gekloven kersenstammen.

De meeste kleine dorpjes waar we door heen fietsen bestaan vlgs ons vooral van de fruitteelt , er was weinig “leven” te bespeuren laat staan een terras. Op onze route van 33 km zijn we er een tegen gekomen en daar hebben we dan ook gretig gebruik van gemaakt. De Belgen zijn overigens erg gastvrij.

Er was nog voldoende bloesem te zien maar het moet een ware pracht zijn als alles volop in bloei staat.

Voor de liefhebbers die zich een willen voelen met de natuur is er de mogelijkheid om te logeren in een sculptuur-kunstwerk van Dré Wapenaar’.

Onze laatste stop op deze fietsroute was bij een doorkijk kerkje. Blijkbaar een “topattractie” gezien de drukte met wandelaars en fietsers.

Rond de klok van 10.00 zijn we de dag erna vertrokken uit Borgloon naar Tongeren. Helaas was de automaat die ons toegang moest verschaffen tot de camperplaats stuk en moesten we parkeren op de naast gelegen parkeerplaats. De afstand naar het centrum was 1 km maar met een flinke stijging, dus voor het gemak gekozen en er met de fiets naar toe.

Tongeren heeft een geschiedenis van 2000 jaar. Er werden vaak muren gebouwd in Tongeren .Eerst door de Romeinen die in 54 voor Christus hun winterkamp op sloegen in de nabijheid van de plaats Atuataca. Blijkbaar beviel het zo goed in het mooie Haspengouw, want ze bouwden hun kamp uit tot Atuatuca Tungrorum, dat de belangrijkste Romeinse stad werd in deze contreien, en in de Middeleeuwen herhaalden de Tongenaars dat kunstje nog eens.

Wij starten onze wandeltocht op het marktplein waar het standbeeld staat van Ambiorix , die er in slaagden om de Romeinse legioenen hun grootste nederlaag in Galië toe te dienen.

Nog steeds dragen een aantal locaties in Tongeren Romeinse namen zoals het Praetorium. (nu Administratief Centrum) met een standbeeld voor de deur van Flavius Claudius Julianus die in Tongeren verbleef in het jaar 358. Hij sloot toen een verdrag met de Salische Franken, dat mee aan de basis ligt van de Taalgrens tussen Vlaanderen en Wallonië.

In het Gallo-Romeins Museum (waar we een aantal jaren geleden al eens een bezoek brachten) komt het Romeinse tijdperk in Tongeren volop tot leven. Het museum behoort tot de top van archeologische musea in Europa.

Op ons gemak slenteren we over de kasseien langs het riviertje de Jeker en passeren het Begijnhof, de Moerenpoort, etc. en lopen we door het oudst bewaard gebleven Tongeren. In 1677 woedde een grote stadsbrand die bijna alles heeft verwoest; alleen de omgeving van het Begijnhof en de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek bleven gespaard. Bij de basiliek gaan we even naar binnen. Het is een van de mooiste gotische religieuze bouwwerken van België, de bouw nam 300 jaar in beslag en hij staat op de UNESCO wereldgoedlijst.

Binnen vinden we een houten triptiek (altaar) over het leven van Maria. Ooit werd dit schitterende Maria-altaar uit 1520 in 1846 voor een appel en een ei door de pastoor verkocht om een nieuwe vloer in onze Petrusbandenkerk in Venray te kunnen leggen.

Het pronkstuk van deze kerk is het notenhouten Mariabeeld "Oorzaak onzer Blijdschap" en dateert uit 1497. Tongeren is al eeuwen in de ban van Maria. In 1889 gaf de Paus toelating het beeld te kronen. Dat was meteen de start van de Zevenjaarlijkse Kroningsfeesten. In 1 week tijd brengen ze zo’n 500 000 bezoekers op de been. In de meimaand staan er dan ook gigantisch veel bloemen bij het beeld.

Na een aantal uurtjes hielden we het voor gezien en zijn we terug gefietst naar de camper en besloten we om naar huis te rijden i.p.v. de volgende morgen.

We gaan beslist nog meer van België ontdekken, het is ons goed bevallen.