Na een warme dag kwam er aan het einde van de dag eindelijk even een heerlijke verkoelende onweersbui met regen waardoor de temperatuur meteen een graad of 5 naar beneden ging. Buiten rook alles lekker fris en in de camper was het ook prima toeven. Na een gezonde nachtrust zijn we (10 aug.) rond 9.00 vertrokken. De Inter Marché lag aan het einde van de straat dus meteen de boodschappen voor een paar dagen gedaan voor we koers zetten naar Moulins sur Allier. De bedoeling was om een tussenstop te maken om Montlucon te bezoeken, maar uiteindelijk besloten we toch door te rijden omdat het om 10.30 alweer 32 graden was. Rond de middag arriveerden we op de CP in Moulins sur Allier. Hier was het aanmerkelijk drukker dan we tot nu toe gewend waren maar het was een gigantisch groot terrein aan de oever van de Allier en een voormalige camping. Voor 0,10 eurocent per uur kun je hier gaan staan. Wil je ook stroom dan betaal je 2 euro voor vier uur. We hebben een plek gezocht die redelijk wat schaduw had met een stroompaal. Alle campers namen wel de nodige afstand in acht tijdens het parkeren. Het waren weer voornamelijk Fransen die hier stonden en een enkele Belg en Nederlander.
Tegen 14.30 hebben we de fietsen gepakt om naar de stad te gaan, het was niet ver om te lopen maar wel steeds in de volle zon en dan is het op de fiets net even fijner.
Als je via de brug de stad binnen komt zie je de Notre-Dame kathedraal en de Sacré Cœur prominent staan.

De stad, die zeker niet eerder dan in de 10^e eeuw is ontstaan, dankt haar naam aan de talrijke Watermolens op de Allier, die al in de middeleeuwen aanwezig waren. Tot omstreeks 1300 lag het economisch zwaartepunt in Yzeure, dat nu een stadswijk 2 km ten oosten van het centrum is. Door de rivierhandel ontstond daarna de huidige stad aan de rivier.

Moulins was lange tijd de residentie van de hertogen van Bourbon. De 15e eeuw was een bloeitijd voor de stad. Op uitnodiging van de hertogen kwamen er destijds beroemde kunstenaars naar de stad, waaronder de "Meester van Moulins. Met name Jan II van Bourbon, bijgenaamd de Goede liet in de tweede helft van de 15^e eeuw veel belangrijke gebouwen in Moulins stichten. Hij was ook opdrachtgever voor het maken van veel kunst uit die tijd. In 1523 verraadde Karel III van Bourbon, die acht jaar eerder wegens dapperheid in de oorlog nog tot Connétable van Frankrijk was verheven, koning Frans I van Frankrijk aan keizer Karel V. Dit leidde ertoe dat zijn bezittingen, waaronder Moulins, aan de Franse kroon vervielen (1531). Moulins was nu geen hoofdstad van een hertogdom meer en verloor aan belang. In 1562 aan het begin van de Hugenotenoorlogen trachtten de protestanten tevergeefs Moulins in te nemen. In de 17^e eeuw werd de katholiek gebleven stad zetel van tal van kloosters. Ook trad economische bloei op. Er was nog scheepvaart op de Allier mogelijk, en in de stad werkten een aantal goede smeden, die harnassen en messen maakten. Hinderlijk was, dat de tamelijk wild stromende Allier steeds weer te sterk bleek voor de bij de stad gebouwde bruggen. Pas in 1763 is er een echt solide brug over de rivier gereed gekomen, de Pont Régemortes. Op 3 februari 1918, tijdens de Eerste Wereldoorlog, ontplofte in de stad een munitiedepot. Daarbij vielen tientallen doden. De materiële schade was enorm.

In de Tweede Wereldoorlog werd de stad in juni 1940 door de Duitsers bezet. In de jaren daarna was de stad grenspost tussen de bezette zone van Frankrijk en Vichy-Frankrijk. De grens liep door de rivier. Een herdenkingsteken hieraan staat bij het begin van de brug. In september 1944 werd Moulins, na eerdere mislukte acties door de Résistance de maand daarvoor, tot grote vreugde van de bevolking bevrijd.

De kathedraal was oorspronkelijk een collegiale kerk. Het koor is gebouwd in flamboyant gotische stijl, terwijl het schip en de torens van de façade in 19e-eeuwse neogotische stijl zijn opgetrokken. In de kerk bevindt zich de triptiek van de "Meester van Moulins". Ook deze kerk heeft prachtige glas in lood ramen uit de 15e-16e eeuw. Ook staat hier een beeld uit de 11^e eeuw van een zwarte Madonna met kind. De Sacré Cœur, is een parochiekerk die in 1869 is voltooid en geldt als een geslaagd voorbeeld van neogotische kerkarchitectuur.

Tijdens onze wandeling passeerden we ook het paleis van de hertogen van Bourbon waar slechts een donjon van is overgebleven, die men tegenwoordig La mal-coiffée ("de slecht gekapte vrouw") noemt, vanwege het dak dat niet bij de rest van het gebouw past. Het gebouw dateert uit het eind van de 14e eeuw en is 45 meter hoog. In de Tweede Wereldoorlog gebruikte de Duitse bezetter het gebouw als gevangenis. Die functie behield het na de bevrijding nog tot 1984.

Verder zie je ook hier weer oude vakwerkhuizen en smalle straatjes. In een achttiende-eeuws voormalige cavaleriekazerne, in de Madeleine-wijk is het Franse museum voor toneel-, opera-, operette- en balletkostuums en -rekwisieten (Centre national du costume de scène, CNCS) gevestigd. Het geldt als een museum van nationaal groot belang in Frankrijk en bevat meer dan 9000 kostuums, attributen en decors. Het was helaas te laat om het museum nog te bezoeken.

Na een verkoelend drankje zijn we einde van de middag terug gefietst en hebben we nog een hele poos buiten kunnen zitten. Ik blijf me verbazen over de Fransen. Naast ons werd om 23.30 de BBQ nog aangemaakt om te gaan eten. En een kind van een jaar of vier huppelde nog vrolijk rond, maar dat zien we vaker.

11 augustus.

Deze dag hadden we een ritje van 150 km voor de boeg en vooral de eerste 100 km was dat via landelijke wegen met weinig variatie, af en toe passeerden we een klein dorpje. Daarna reden we een deel van de Route van de Grands Crus Bourgogne en dus maakten de gemaaide korenvelden plaats voor in wijngaarden en wijn-chateau’s.

Onze eindbestemming was de camping in Beaune. De temperatuur was weer tropisch warm (34 gr) dus na de lunch de stoelen in de schaduw gezet en niets gedaan. En af en toe de camper in om de koelte van de airco op te zoeken.

12 augustus.

Vanmorgen alweer vroeg op de fiets om de stad Beaune te bezoeken.
Beaune ligt in de heuvels van het departement Côte-d’Or in de regio Bourgogne-France-Comté. Velen beschouwen de ommuurde stad als de hoofdstad van de Bourgondische wijnen. Ooit was het de thuisbasis van de hertogen van Bourgondië. Zes eeuwen geleden stichtten deze machtige heersers het Hospices de Beaune, een liefdadigheidsinstelling opgericht in 1443 door Nicolas Rolin, kanselier van de hertog Filips de Goede als een armenhuis en het is perfect bewaard gebleven.

Door de honderdjarige oorlog had het merendeel van de bevolking geen inkomen meer en konden ze hier terecht. Het verhaal wordt te lang om het te beschrijven maar het is de moeite waard om het te bezoeken. Vanaf de middeleeuwen tot in de 20^e eeuw hebben de zusters van het Hospice voortdurend zieken verzorgd in de verschillende zalen en het verwierf grote bekendheid bij o.a de middenstand en de adel die erg gul waren met het geven van giften waardoor er bijgebouwd kon worden en het is dan ook niet verwonderlijk dat op die manier het Hôtel-Dieu is uitgegroeid tot een waarlijk “Paleis voor de Armen”.

In 1971 werden de geneeskundige praktijken ondergebracht in een nieuw ziekenhuis en bleef het een tehuis voor ouden van dagen tot midden jaren 80. Het hospitum baat 57 hectaren wijngaarden uit en sinds 1859 organiseert het jaarlijks de wereldvermaarde wijnverkoop bij opbod.

Wij hebben op ons gemak alles bekeken van ziekenzaal, apotheek, keuken en de kapel. Een bijzonder stuk is de Polyptiek vervaardigd door de Vlaamse kunstenaar Rogier Van der Weyden op verzoek van kanselier Rolin. Dit kunstwerk dat het Laatste Oordeel voorstelt, bevond zich boven het altaar in de Kapel, maar de zieken konden het alleen bewonderen op zon en feestdagen.
Bezoek je Beaune dan mag je dit beslist niet overslaan.

Wandelend door de stad kom je vestingtorens tegen, natuurlijk bezochten we ook de Basilique-collégiale Notre-Dame met 19 tapijten (16^e eeuw gemaakt in Doornik) die het leven van de H.Maagd voorstellen. Helaas zie je ze nauwelijks, ze hangen in het hoogkoor dat afgesloten is.

Een van de oudste gebouwen in Beaune is de kapel Saint-Etienne gelinkt aan het Christendom en maakte deel uit van een karmelitessenklooster dat in 1621 werd gesticht. Nu worden er exposities in gehouden. Grappig is dan wel dat er een plaquette boven de deur hangt waarop staat dat op 20 november 1658 koning Lodewijk XIV hier is gepasseerd.

Op het plein voor Hôtel-Dieu en in de aangrenzend Les Halles is er elke zaterdag een grote markt. Deze dag was er op het pleintje een kleine markt met lokale producten zoals kazen, olijven, truffels foie gras, kruiden groenten en wijnen. De bekendste wijn is uit de regio is de Chardonnay.

Terug lopend naar de fietsen kwamen we voorbij een klein atelier waar een oudere man ons naar binnen riep. Hij maakte prachtige sculpturen en houtsnijwerken. Het was zijn hobby zo vertelde hij in half frans en engels, maar hij was zo enthousiast dat die Hollanders zijn werk wilde bekijken en hij bleef maar kletsen. Prachtig dat soort mensen!

Op ons dooie gemak zijn we terug gefietst naar de camping. Even nog de was doen en je verbazen over ...ja weer de Fransen. Komt aan het einde van de middag een klein bestelbusje naast ons staan, deur gaat open en er stappen zes kinderen en drie volwassenen uit. Vervolgens hebben we met verbazing zitten kijken wat er nog meer uit het busje kwam. Grote bungalow tent (jaren 70 model) en een klein tentje. En verder alles wat je nodig hebt om te kamperen….slaapzakken, luchtbedden, tafels, klein koelkastje etc etc en alles ging heel geordend. Knap hoor dat ze dat allemaal in dat busje hebben gekregen en de volgende morgen in alle vroegte werd alles weer ingepakt in omgekeerde volgorde, je moet er maar zin in hebben. En zo verveel je je nooit op een camping. Het enige vervelende hier waren hele kleine steekvliegjes, ze steken venijnig en ik ben maar binnen gaan zitten want ik sta onder de bulten nu. Morgen hopelijk een vliegenvrije CP.