18 juli. Vroeg uit de veren en om 8.30 op weg richting Tours met een tussenstop in Chaumont-sur-Loire om het kasteel dat Catharina de Medici en daarna haar rivale Diane de Poitiers toebehoorde. Het kasteel werd echter al in de 10^e eeuw gebouwd maar in 1465 laat Lodewijk XI het platbranden om Peter I van Amboise te straffen die betrokken was bij een samenzwering tegen de koning. Nadat hij gratie heeft gekregen wordt er van 1468 tot 1511 een nieuw kasteel gebouwd. In 1550 koopt de echtgenote (Catharina de M.) van koning Hendrik II het kasteel. Zij gebruikte het voor jachtevenementen en om te overnachten als ze onderweg was van Amboise naar Blois.

Zij omringde zich haar hele leven door astrologen, onder wie Nostradamus en Cosimo Ruggieri. Laatst genoemde voorspelt hier dat het einde van de Valois-dynastie in het voordeel van de Bourbons in zicht is. Dit kasteel kent een rijke en interessante geschiedenis. {wat vooral mijn interesse heeft. (Janny)

Vanuit het kasteel heb je een prachtig uitzicht over de Loire en zijn vallei. Wij bezochten eerst het kasteel en daarna de weelderige tuinen waar van juni tot oktober het International Tuinenfestival plaats vindt en dat landschapsarchitecten van over de hele wereld samenbrengt.

Tevens was er een tentoonstelling hedendaagse kunst te zien zowel in als buiten het kasteel. Al met al beslist de moeite waard en ondanks dat er veel mensen waren, merkte je er weinig van omdat je een bepaalde route moest volgen en de tuinen gigantisch groot zijn.

Inmiddels was de temperatuur opgelopen tot 29 graden en na een aantal uren reden we via Tours naar de CP plaats in Saint-Gelouphe. omdat we al ooit eerder in Tours waren en het morgen ivm zondag het daar druk zal zijn, slaan we de stadswandeling over en rijden we de volgende dag verder. We maken een kleine omweg naar Asnieres sur Vègre, een karakteristiek frans dorpje dat op de lijst van de mooiste dorpjes in Frankrijk staat. We parkeren de camper op wat een heel goed uitgedoste camperplaats blijkt te zijn met een toiletgebouw en de faciliteiten om de watertank te vullen, de afvaltank te legen als ook het toilet maar nog belangrijker: volop in de schaduw onder reusachtige platanen. Als we dat gisteren hadden geweten waren we zeker nog doorgereden en hier overnacht. Het dorpje heeft drie bezienswaardigheden, het Manoir de la Cour (landhuis van het Hof) uit de 15^e eeuw met een rozentuin (en Janny kon het niet nalaten met haar neus in de rozen te duiken), een oude brug in renaissance-stijl die je over de Vègre brengt en de kleine St. Hilarius Kerk waarin opmerkelijke muurschilderingen te bewonderen zijn. Deze muurschilderingen zijn op verzoek van de kanunniken van Le Mans tussen de 12^e en de 16^e eeuw gemaakt en laten je de vlucht uit Egypte, de Presentatie in de Tempel van Jerusalem en de aanbidding door de wijzen zien. Opmerkelijk dat je 900 jaar oude fresco’s in zo’n klein dorpskerkje tegenkomt.

We hebben daarna nog wat door het dorpje geslenterd op zoek naar een uitbater die ons aan een kop koffie of iets van dien aard kon helpen, maar die hebben we niet kunnen vinden. Overigens doet dit dorp het in dat opzicht ook niet onder voor elk ander dorp in Frankrijk: geen hond op straat, niemand in de tuin en alle luiken van de woningen gesloten.

Na de lunch zijn we verder getrokken naar Solesmes, waar diezelfde kanunniken uit Le Mans in 1010 een Benedictijner-abdij stichtten. De monniken van Solesmes zijn vooral bekend door hun inzet om het Gregoriaans in oude luister te herstellen. Zij hebben onder andere vele oude handschriften in fotodruk uitgegeven. Omdat de Abdij nog steeds volop door monniken wordt bewoond is alleen de Abdijkerk toegankelijk. Wij stapten daar om 1 uur ‘s middags binnen en vielen bijna letterlijk met onze neus in de boter. Binnen 5 minuten stroomden de koorbanken vol met de benedictijner monniken en begon het 6^e uur (sext uit de Liturgia horarum voor diegenen die het precies willen weten). Wij hebben aandachtig zitten/staan te luisteren.

Daarna hebben we een rondje om het klooster heen gelopen. Omdat het inmiddels 30 graden was geworden besloten we om niet naar de CP op een mixed-parking in Sablé sur Sarthe te gaan maar door te rijden naar Angers waar we nu een plekje op een camping hebben gevonden zodat de airco ook even aan kan.

Vanmorgen zaten om 9 uur al op de fiets naar Angers, een tochtje van 6 km grotendeels over fietspaden, dankzij de de route die ik gisteren met Hike-Bike-Map heb gemaakt voor de wandel-GPS. We konden de fiets bij de kathedraal Saint-Maurice d’Angers neerzetten. Deze kathedraal behoort tot de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Al in de 6^e eeuw stond daar een kerk, die in de 11^e eeuw werd herbouwd en in de opvolgende jaren werd uitgebreid. Zijn huidige omvang werd in de 12^e eeuw bereikt. Het portaal, dat nu ook weer in de steigers stond, is herhaaldelijk beschadigd geweest. Waren het niet de Hugenoten die, gelijk bij ons de beeldenstorm, huis hielden in kerken, dan wel waren het burgers van de Franse Revolutie die de kerk zwaar beschadigden. Het schip is éénbeukig, dus zonder zijschepen, maar wel imposant breed met zijn bijna 16,50 meter.

Aan de wanden hangen verschillende tapijten/gobelins, ter vervanging van het in de 15^e eeuw aan de kathedraal geschonken Wandtapijt van de Apocalyps. Dit wandtapijt is het oudste wandtapijt van een dergelijke omvang dat nu nog steeds bestaat: het totale wandtapijt is 6 meter hoog en 138 meter lang!. Het is gemaakt tussen 1375 en 1382 in opdracht van hertog Lodewijk I van Anjou. Het totale tapijt is onder verdeeld in 6 voorstellingen over twee banen van elk 3 meter hoog en is een “hedendaagse, 14^e eeuwse” vertaling van het Boek Openbaringen uit het Nieuwe Testament. In 1480 schenkt het hertogdom Anjou het wandtapijt aan de kathedraal van Angers. In het tumult van de Franse Revolutie werden de wandtapijten van de muur van de kathedraal gehaald, versneden en gebruikt voor alles en nog wat: van beddensprei tot paardendeken. Een grootscheepse opsporing en restauratie begon in de 19^e eeuw. De teruggevonden en gerestaureerde delen beslaan nu nog een lengte van 103 meter en zijn opgehangen in een speciaal ontworpen ruimte van het Kasteel van Angers.

Het Kasteel van Angers is de hofstee van de hertogen van Anjou en werd als feodaal fort gebouwd in het begin van de 13^e eeuw. Het is een bolwerk met machtige torens en vliesgevels. Koning René I van Anjou voegde er mooie gebouwen, tuinen en volières aan toe. Na Napoleon werd het kasteel een tijd gebruikt als gevangenis en militair onderkomen. In de vorige eeuw werd het als museum ingericht en is het wandtapijt hier ten toon gesteld. Nadat wij zo’n 1,5 uur in het kasteel en op de muren hadden rondgewandeld hebben we op het terras van het kasteel onder de bomen even lekker kunnen zitten met een kop koffie en het mondkapje af, dat overal in het kasteel verplicht was.

Vanuit het kasteel zijn we de oude binnenstad ingelopen; niet autovrij, maar zeer autoluw, mede ook door de zeer smalle straatjes met middeleeuwse bestrating. Hier hebben we bij een restaurant gelegen aan de Maine onze lunch gegeten. Er stonden alleen plaatselijke gerechten op het menu en wij kozen voor Rillettes de Canard au citron confit (iets met eend) en het smaakte voortreffelijk! Vanuit dit historisch centrum zijn we de rivier de Maine overgestoken om uiteindelijk op het Place de Laiterie, aan te komen. Hier vindt je ook het oudst bewaarde gedeelte van de wijk D’Outre Maine.

We steken de Pont de Verdun over en klimmen weer naar boven naar de kathedraal, waar onze stadswandeling begon. We maakten een klein ommetje rond de kathedraal en kwamen dit fantastische vakwerkhuis tegen. Op de Place Saint-Croix vind je het Maison d’Adam, prachtig versierd met houtsnijwerk en met vreemde en vrolijke figuren.

Er staat zelfs een man op in een pose die tegenwoordig door Facebook, Twitter en Instagram zou worden verwijderd!

Opvallend in de steden in Frankrijk zijn de elektrische steps die veel gebruikt worden en die bij ons vreemd genoeg verboden zijn. Na 4,5 uur rondwandelen in deze gezellige stad hebben we de fietsen opgehaald en zijn we daarna in een rustig tempo terug gefietst naar de camping. Morgen zakken we – stroomopwaarts – af langs de Loire.

De aanvullende foto's staan in ons Fotoboek Album 3