Zaterdag 10 augustus scheen het ook in Ierland zwarte zaterdag te zijn, maar wij vonden het meer natte zaterdag. Omdat het maar bleef regenen zijn we nadat we de boodschappen hadden gedaan doorgereden naar camping Carnac Valley Tourist Caravan in Dublin en hebben we de bezienswaardigheden van die dag gelaten voor wat het is. De camping was grotendeels vol geboekt maar we konden nog wel een plek krijgen op het grasveld voor het toiletgebouw zonder stroom en dat is prima voor ons. De rest van de dag hebben we wat zitten lezen en tv gekeken. Gelukkig waren de weersvoorspellingen voor zondag en maandag droog weer. In de eerste instantie zouden we naar het centrum fietsen (11 km) maar de bus stopt voor de camping dus besloten we om het ons gemakkelijk te maken en ons lekker te laten brengen. Nu is er in Dublin natuurlijk erg veel te zien en te beleven dus beperken we ons tot hetgeen wij de moeite waard of gewoon leuk vonden.

Dublin is een stad met een rijke historie en een van de drukst bezochte hoofdsteden van Europa. Op een kleine oppervlakte vindt je de resten van Vikingen, middeleeuwse kathedralen en kerken, Georgian pleinen en diverse musea. Maar bovenal spelen muziek, pubs, literatuur en theater een belangrijke rol in het aanzien van de sfeer in Dublin. En ja….wij waren er weer op zondag dus niet alles was open en in de belangrijkste kerken waren diensten zodat je daar later naar terug moet.

Zo bezochten we de St.Patrick’s Cathedral, de nationale kathedraal van de protestantse kerk van Ierland die in de volksmond “People’s Cathedral” wordt genoemd. Hij is gebouwd op een christelijke plaats met een bron waar St.Patrick in 450 bekeerlingen zou hebben gedoopt.

De kerk is de langste middeleeuwse kerk van Ierland en het schip met bewerkte zuilen laat de enorme afmetingen zien. Boven de bogen in het noordelijk transept hangen vlaggen ter herinnering aan de Ierse mannen en vrouwen die zijn gestorven in het Britse leger. Het koor is versierd met zwaarden , banniers en helmen. Ze staan voor de verschillende ridders van St.Patrick die tot 1869 in deze kerk werden ingehuldigd. Beroemd is ook het koperen graf (in de vloer) van satiricus Jonathan Swift en zijn geliefde vriendin Esther Johnson (of Stella.) Swift vooral bekend door zijn boek Gullivers reizen was tevens priester en werd in 1713 benoemd tot zijn dood in 1745 als deken van deze kerk. De vele glas in loodramen dateren uit de late 1800 of begin 1900.

In de kerk bevindt zich ook een deur met een gat erin. (Door of Reconciliation) Twee 15 e eeuwse graven hadden ruzie wat eindigde in een patstelling waarbij graaf Ormond zich verschanste in de kapittelzaal en de deur op slot deed. Graaf Kildare maakte een gat in de deur en stelde voor om elkaar de hand te schudden. Tja…zo simpel kan het zijn.

Wandelend door de stad maakten we kennis met Molly Malone. Molly Malone is de naam van een Iers lied en de hoofdpersoon is een koopvrouw die vissen en zeevruchten verkocht in de straten van Dublin. Het lied, dat als officieuze volkslied van Dublin beschouwd wordt, is opgevoerd door vele artiesten, zoals Johnny Logan, U2, en The Dubliners . Wij troffen Molly met haar handkar met vis en zeevruchten samen met haar broer (theater groep) en ze vertolkte haar rol met verve. Ze wilde wel even op de plaat vastgelegd worden voor het nageslacht. Het was een leuke, spontane en hilarische ontmoeting. Later in de middag zagen we het standbeeld van Molly (geplaatst in 1988, het jaar waarin Dublin 1000 jaar bestond) in Grafton Street, één van de belangrijkste straten van de stad.

In het prachtige Nationale museum (wat al een bezienswaardigheid op zich is) hebben we o.a een aantal gouden voorwerpen uit de Bronstijd bekeken. Je hebt wel een paar dagen nodig om hier alles te bekijken en op je in te laten werken.

Natuurlijk hebben we ook op zijn tijd een relax moment gehad en op advies van onze dochter Sietske bezochten we in de super gezellige wijk Temple Bar de pub The Quays waar live muziek te horen was. Er was een gezellige sfeer. Iedereen klets met iedereen of staat te zingen en te dansen. Overigens hebben we op heel veel plaatsen even stil gestaan bij live muziek. Geen wonder dat de Ieren zo vriendelijk en goedlachs zijn.

De Temple Bar is in de jaren 90 van een verwaarloosde buurt omgetoverd tot het populairste uitgaansgebied van Dublin. De renovatie was een Europees proefproject dat mede door vele buitenlandse investeerders een groot succes genoemd mag worden. Je vindt er meer dan 150 pubs, bars en restaurantjes en ook al ben je geen kroegtijger dan is het toch de moeite om in deze gezellige buurt te vertoeven. Je hoort altijd wel ergens live muziek.

Ben je de drukte even moe, dan vind je midden in de stad de groene oase van St.Stephen’s Green. Een prachtig park uit de 17^e eeuw met standbeelden van beroemde Ieren zoals o.a James Joyce en de dichter W.B. Yeats.

In het centrum kwamen we ook een groep Nederlands jongens tegen waarvan er een uitgedost was in een groen kostuum met een bord Free Hugs en dan weet je al dat er een vrijgezellenfeest gevierd wordt. Vooral voor de mannen is Dublin hier een perfecte locatie voor.

Al met al hebben we zo’n 10 km door de stad gewandeld.

Vanmorgen zaten we om half 10 weer in de bus en het was aanmerkelijk minder druk dan gisteren.
We zijn als eerste naar het Trinity College gelopen, gisteren waren we hier ook al maar hadden we geen zin om uren in de rij te gaan staan. We hebben tickets gekocht bij een stand waar studenten en ex-studenten reguliere rondleidingen geven en dit is interessanter dan alleen een ticket kopen om het Book of Kells en de oude bibliotheek te bekijken.

Wij hadden in elk geval een enthousiaste dame die theaterkunsten had gestudeerd en in haar vakantie rondleidingen gaf en ze bracht het erg leuk en met veel humor. We hadden ook het geluk dat er een bijeenkomst gaande was van degene die een herexamen hadden gehad en nu net de uitslag kregen. Er ging dus bij het noemen van elke naam een flink gejoel en applaus op.

Het collegegeld bedraagt 3000 euro per jaar en er kunnen slechts 1500 van de 17.000 studenten op de campus wonen, er is dus een groot tekort aan woonruimte in Dublin. Een aantal jaren geleden is er een soort van studentenhuis gebouwd maar daar wil geen enkele student wonen omdat de huurprijs 1000 euro per maand is.

Het Trinity College werd in 1592 door Koningin Elizabeth 1 gesticht, op de plek waar een Augustijner klooster stond en was oorspronkelijk protestants omdat men bang was dat jonge protestanten wellicht in de ban zouden komen van het katholicisme op andere Europese universiteiten. Dit heeft nog tot 1970 voort geduurd..

Sinds de oprichting heeft het indrukwekkende alumni voortgebracht zoals o.a nobelprijswinnaar Samuel Beckett , Jonathan Swift, Bram Stoker, Oscar Wilde en de eerste vrouwelijke presidente van Ierland.

De ingang van de Oude Bibliotheek is gebouwd tussen 1712 en 1732 en heeft een ruimte die 64 meter lang is, met twee rijen authentieke eiken boekenkasten met meer dan 200.000 boeken, marmeren borstbeelden van geleerden en de oudste harp van Ierland.

De boeken zijn zo gerangschikt dat de dikste boeken onder liggen en de studenten hebben inzage in deze boeken. Ze mogen de ruimte niet verlaten en moeten handschoenen dragen om een boek in te mogen kijken. Maar ja, je moet het boek dus wel gevonden krijgen: niet de titel of de auteur is het belangrijkste uitgangspunt, maar het gewicht. Het is in elk geval een indrukwekkend gezicht als je hier rondkijkt.

In een ruimte voor de bibliotheek bevindt zich het Book of Kells, een manuscript rond het jaar 800 gemaakt door de monniken van het eiland Iona in Schotland; het bevat de eerste vier evangeliën in het Latijn en is rijkelijk geïllustreerd met miniaturen. Volgens onze gids staat hij vol met fouten omdat indertijd jonge monniken tussen de 13 en 16 jaar dit manuscript overgeschreven hebben en hun latijn was niet zo bijster goed. Om de paar maanden worden er twee nieuwe pagina’s tentoongesteld dus je moet heel vaak terug komen en heel oud worden wil je het hele boek zien.

Op het terrein staat ook een kapel (1798) en dit is de enige kapel in Ierland die door alle gezindten wordt gebruikt. Studenten mogen hier tot 5 jaar na hun afstuderen trouwen. (ik heb nog een half jaar de tijd om iemand te zoeken, dus ik moet opschieten aldus onze gids.!! ) En zo wist onze gids nog heel wat verhalen en te vertellen over deze gebouwen. Ook haar hebben we als dank weer een zakje met stroopwafels gegeven (wij moeten er tenslotte ook vanaf) en ze wist meteen wat het waren want de studenten die in Nederland zijn geweest zijn er dol op vertelde ze ons. Kortom wij hebben een paar aangename uren gehad bij het Trinity College.

De rest van de dag hebben we een ander gedeelte van de stad verkend met o.a de Garden of Remembrance. Dit is een kleine herdenkingstuin, aangelegd ter ere van iedereen die zijn leven liet in de strijd voor de Ierse vrijheid.. De tuin opende zijn poorten op de 50^e verjaardag van de Paasopstand in 1966. Op de plek waar de tuin zich bevindt werden in 1916 verschillende leiders vastgehouden voordat ze naar de Kilmainham Gaol (gevangenis) werden gebracht. De vijver in de tuin heeft de vorm van een kruis en het mozaïk op de bodem symboliseert de vrede. Centraal staat het beeld “The Children of Lir” (de mythe van de kinderen van koning Lir die veranderden in zwanen. De koning gaf het bevel dat geen enkele zwaan meer gedood mocht worden en die wet geldt heden ten dagen nog steeds)

Bovenstaande zijn een klein aantal van de bezienswaardigheden die we gezien hebben de afgelopen dagen in Dublin. We hebben afgesloten met natuurlijk de bekende fish and chips die je minstens een keer gegeten moet hebben als je in Dublin bent. Dublin is in elk geval beslist de moeite waard om te bezoeken.

Morgenmiddag maken we de oversteek naar Engeland en zit onze rondreis door het mooie, vriendelijke en gastvrije Ierland erop. Wij zullen er met plezier aan terug denken.

De aanvullende foto's staan vanavond laat, maandag 12 augustus, in een nieuw Album Ierland 06 op Flickr.