Na een dag of vijf de zon gemist te hebben werden we vanmorgen wakker met een blauwe lucht en zonneschijn. Het ziet er dan toch allemaal net iets anders en mooier uit, maar we mogen niet klagen want de temperatuur is steeds goed geweest en qua regen valt het ook reuze mee.

We rijden weer een stuk dezelfde prachtige route van de Ring of Kerry terug naar Kenmare. In deze plaats stoppen we om het mini kleine kantmuseumpje te bezoeken. Van Dublin, Londen, Parijs, Rome, Washington, in musea over de hele wereld vind je werken van Kenmare kant, Limerick kant, Carrickmacrosse kant, Iers gehaakt kant en gekantklost kant. Al voor 1800 beoefende de zusters van het Poor St.Clare’s Convent deze fijne naaldkunst die vooral bestemd was voor liturgische zaken (o.a altaarkleden) en Royal’s. Tijdens de aardappelnood begonnen de zusters vrouwen en meisjes in Kilmare te onderwijzen in deze speciale naaldkunsttechniek. Op deze manier konden ze wat bijverdienen. Heden ten dage worden nog de originele patronen van de zusters gebruikt. Er was een jonge griet bezig met het beoefenen van deze fijne naaldkunst. Helaas mochten er binnen geen foto’s gemaakt worden. (wel een gemaakt van een kantwerk in de toegangshal)

Vanaf hier was het zo’n 500 meter lopen naar de Kenmare Stone Circle. Dit is de grootste steencirkel in zuid-west Ierland en in tegenstelling tot andere ringen is deze eivormig. Hij stamt uit de bronstijd (2200-500 v. Chr) De Kenmare cirkel bestaat uit 15 zware rotsblokken, met in het midden een indrukwekkend kei-dolmen met een gigantische deksteen. (2m x 1,8 m.) Dolmen’s markeerden vaak de begraafplaats van een belangrijk persoon.

Omdat we vlakbij een supermarkt waren hebben we meteen boodschappen gedaan en in het voorbij gaan een kerk bezocht. De Holy Cross church is een mooie neogotische kerk met indrukwekkende houten balken die het dak schragen met opvallende beelden van biddende engelen. Hij werd gebouwd in 1800 door een deken die de kerk uit eigen middelen betaalde. In het interieur zijn sindsdien geen wijzingen aangebracht om de kerk moderner te maken. De prachtige retabel, standbeelden en altaar zijn prachtig gebeeldhouwd en er is een gevoel van sereniteit en vrede omdat het gewoon klopt. De glas-in-loodramen zijn prachtig met rijke kleuren en veel detail.

Na dit bezoek zijn we vertrokken uit Kenmare om een kilometer of 40 verder een wandeling te gaan maken in het Glengarriff National Park.

De naam is afgeleid van de Ierse Gleann Gairbh wat ruige vallei betekent. Het beslaat zo’n 300 ha met oude eikenbossen die genesteld zijn in de beschutte vallei die uitmondt in Glengariff Harbour. Boven het bos stijgen de Caha-bergen op, met hun dramatische laqen pure rotsen. Wat ons opviel was dat er nergens ook maar iets van afval te vinden was, er veel bankjes stonden en geen vuilnisbakken aanwezig waren. (waarom kan dat bij ons in Nederland niet??)

We hebben een heerlijke wandeling gemaakt om daarna het laatste stuk over een mooie route naar Bantry te rijden, waar we aan de jachthaven overnachten.

Bantry ligt in het hart van West Cork in een regio met weelderige vegetatie, palmbomen en semi-tropische bloemen. Het plaatsje zelf is niet echt bijzonder maar om te overnachten een prima plek.

We keken wel even op toen we ’s avonds een moeder met haar twee jonge kinderen gewapend met een vuilniszak en twee grijpers papiertjes, peuken e.d rond het centrale plein op zagen ruimen. Jong geleerd…..

Om 9.00 waren we vandaag weer onderweg zodat we rond 10.00 bij Mizen Head zouden zijn. De weg wordt de laatste kilometers weer smaller dus is het weer opletten geblazen, maar het viel gelukkig mee. (dankzij een ervaren chauffeur)

Mizen Head is de meest zuidwestelijke punt van Ierland en de thuisbasis van een signaalstation dat is gebouwd om levens te redden langs de rotsachtige kust. Het werd voltooid in 1910 en werd in 1931 het huis van Ierland’s eerste radiobaken. Het bezoekerscentrum vertelt het verhaal over de geologie van de regio en het verhaal van Marconi in Crookhaven en het leven van de vuurtorenwachters.

Daarna liepen we naar buiten en volg je het pad langs de beroemde 99 treden richting de boogbrug die neerkijkt op de kloof. Roland had last van de hoogte en is voor de brug blijven zitten terwijl Janny de brug over liep richting het signaalstation. Via een aantal trappen kom je steeds op diverse plateau’s met uitkijkpunten. Het uitzicht op de kloof en de kliffen is werkelijk fenomenaal. Het is beslist een “must see” als je in Ierland bent.

en.........????????

Na de koffie moesten we weer een stukje terug rijden om onze weg te vervolgen naar Kinsale Town, maar dat is geen straf want ook nu is de omgeving weer prachtig, veel bloemen, wisselende landschappen, baaien met parelwitte stranden etc.

We hebben een stop gemaakt bij Altar Wedge Tomb omdat deze op de route lag en tevens een parkeerplaats heeft voor een prachtig uitzicht.

Ook dit hunnebed dateert uit 2500-2000 voor Chr. maar is ook gebruikt als altaar tijdens de mis nadat Hendrik VIII het in het openbaar belijden van het katholieke geloof verbood.

Rond 15.00 arriveerden we in Kinsale Town. Nadat we de camper geparkeerd hadden zijn we op verkenning gegaan in dit levendige maar heel toeristische stadje.

De slag bij Kinsale in 1601 waarbij de Ieren een nederlaag leden veranderde de loop van de geschiedenis voorgoed met de Flight of the Earls (de oude Ierse stamhoofden) en de komst van de Britse planters. Maar ver voor die tijd was het een belangrijke handelshaven op de route naar de nieuwe wereld. Typisch Ierse bars en als contrast het gerechtsgebouw in Nederlandse stijl, waar het onderzoek naar het zinken van de Luistania in WOI werd gehouden, het middeleeuwse Desmond Castle net als de kleurige karakterhuizen in en rond het smalle doolhof van straten die gelukkig niet gesloopt zijn in naam van vooruitgang of hebzucht hebben aldus de tand des tijds overleefd en vormen tesamen een gezellige middeleeuwse binnenstad.

In een van die kleine straatjes zat een groep jonge kinderen muziek te maken, als voorbereiding op een muziekconcert a.s zondag.

Kinsdale is door zijn locatie aan het water, waar ooit de galjoenen de haven aandeden en nu vervangen zijn door de plezierboten een geliefde plek.

Morgen rijden we richting Cork waar we een paar dagen blijven.

De aanvullende foto's ....... ach dat weten jullie inmiddels.