Op 5 minuten afstand van de camping stappen we deze maandagmorgen in de trein voor een bezoek aan Napels. De trein heeft er 45 minuten voor nodig om de ongeveer 25 km te overbruggen omdat er ontelbare tussenhaltes zijn. Het interieur van de trein brengt ons terug naar de jaren 70 en de trein maakt een hels lawaai. Bij een van de stations worden we even opgeschrikt door een boze man die uit alle macht tegen de trein staat te schoppen omdat de deur voor zijn neus dicht ging. Er wordt nauwelijks door de inzittenden op gereageerd. Aangekomen in Napels gaan we op zoek naar een Info omdat we met de metro naar ons startpunt van de stadswandeling willen en dat viel niet mee; door het ontbreken van elke informatie loop je een slag in de rondte. We zullen dat ontbreken van verwijzingsbordjes de rest van de dag nog vaker mee maken, want ook in de stad staat er nauwelijks iets aangegeven, zelfs een verwijzing naar het Centraal Station zie je nergens staan. Een stadsplattegrond heb je hier dus echt wel nodig.

Napels heeft een rijke geschiedenis en bezit ontelbare mooie gebouwen, die helaas lange tijd stonden te verkommeren, maar stilaan is men begonnen met de restauraties in de stad en je zult dan ook overal werkzaamheden aantreffen. Opvallend zijn ook de nadrukkelijk aanwezige Carabineers die je overal in de stad op belangrijke plaatsen ziet staat met een karabijn in hun handen.
De Napolitanen zijn erg vroom en Napels kent dan ook maar liefst 448 kerken, waarvan wij er een paar hebben bezocht. Hieronder een kleine impressie van ons dagje Napels.

Wij zijn onze wandeling gestart bij het Castel Nuova (1279) ook bekend als de vesting van Anjou en het meest opvallende daaraan is de witte marmeren toegangspoort met basreliëf, die de triomfantelijke intocht van Alfonso V van Aragon uit 1454 laat zien.


Een stukje verder zagen we de prachtige overdekte Galleria Umberto I in de vorm van een kruis met een prachtige koepel van glas en op de grond een mozaïk van de zodiac. Hier hebben we even een pauze gehouden onder het genot van een heerlijke cappuccino. Grappig detail van deze koffiezaak was dat de wasbak bij de toiletten de vorm heeft van een koffiekop en het toilet was vierkant.

Op het Piazza Plebiscito, een groot plein staan twee markante gebouwen namelijk het Koninklijk Paleis en aan de overkant de Basilica di San Fransesco di Paola met een indrukwekkende zuilengalerij. De kerk is geïnspireerd op het Pantheon van Rome.We zijn deze kerk maar heel even binnen geweest omdat er een op handen zijnde bruiloft was; de gasten van het bruidspaar zaten op een gegeven moment allemaal al binnen te wachten en daarom zijn wij de kerk maar uit gegaan om buiten de bruid aan te zien komen die door vader de kerk werd in geleid. Natuurlijk maakte die intocht veel goed.

De Via Toledo is een van de belangrijkste winkelstraten, maar veel leuker is het om daar evenwijdig aan te lopen door het Quartiéri Spagnoli, welke wijk garant staat voor het echte Napoli. De wijk kent een wirwar van kleine smalle straatjes en steegjes waar de was boven de straten hangt te drogen en waar een bedrijvigheid van jewelste heerst.

Kleine winkeltjes en eettentjes, handwerkslieden die hun spullen aan de man/vrouw proberen te brengen en de alom bekende scooters die je claxonnerent voorbij schieten. Maar ook veel dakloze ouderen die op blote voeten en verward rond lopen. Erg triest dit soort dingen.

Een van de kerken en kloosters die we hebben bezocht was de Santa Chiara, ontstaan in 1310 en het complex bestaat uit een kerk en twee kloosters (één voor de nonnen Clarissen en één voor de Franciscaner monniken) Het is eeuwen lang een koninklijke kerk geweest en alle koningen van de Anjou-dynastie werden hier begraven. Oorspronkelijk was de kerk gothisch maar in de 17e eeuw kreeg hij een geheel barokke stijl. Op 4 aug.1943 werd een groot gedeelte van Napels platgebombardeerd en ook deze kerk ontkwam niet aan dit geweld. Na de bombardementen ontdekte men op deze plaats oude Romeinse thermen die nu te bezichtigen zijn en men besloot de kerk weer in zijn oorspronkelijke gotische stijl terug te brengen. Bijzonder mooi zijn de vier kloostermuren met fresco's rondom de binnentuin. Dwars door die tuin lopen twee lanen met links en rechts achthoekige pilaren en daartussen banken met veelkleurige en prachtige majolica keramiek, waarop voorstellingen prijken uit het dagelijks leven uit de 18e eeuw en bloemen.

Op onze wandeling zijn we ook drie gigantische pestzuilen tegen gekomen.

Vonden wij tot nu toe dat het overal zo ontzettend schoon is in Italië, dit geldt beslist niet voor deze stad. Het is er rommelig, veel afval overal, chaotisch, veel lawaai en het lijkt of de hele stad open gebroken ligt zonder dat er gewerkt wordt. De bedoeling was om in twee dagen Napels te ontdekken maar wij vonden het na deze dag wel genoeg.

Op de terugweg reed de trein (andere maatschappij) een andere route terug naar Pompei en tot onze stomme verbazing stopte hij ook op een ander station namelijk op zo'n 25 minuten lopen van de camping, maar de stations hadden wel allemaal dezelfde naam zoals San Giovanni, la Torre de Greco enzovoort. Het viel dus niet echt op dat we op een ander spoor zaten, en, bijna gebruikelijk, ook hier vind je nergens info over. We hadden na een dag lopen in de stad echt geen zin meer om terug te lopen in de volle zon (30 gr) en hebben de shuttlebus genomen die ons op de camping heeft afgezet. (kost een treinkaartje Napels-Pompei € 2,60 voor 45 min. reizen met de bus was het € 3,00 euro voor 7 minuten) De logica is ver te zoeken. Maar het mag gezegd worden, de Napolitanen zijn erg vriendelijk en goedlachs.

Op de camping hebben we onder het genot van een ijskoud pilsje even via face-time met Sietske en Gijs gesproken en konden we ook even genieten van de kleine Juna die al vrolijk begint te brabbelen. Heerlijk dat zoiets mogelijk is. Deze dagen in Pompei hebben we afgesloten met een voortreffelijke tortellini in het restaurant bij de camping.


Paestum en de Heilige Weg.

De zon was al behoorlijk warm toen we tegen half 10 de camping verlieten richting Paestum met een tussenstop bij de Lidl om boodschappen te doen. Na een kilometer of 10 besloten we maar weer richting de tolweg te gaan al vinden we dat eigenlijk niks maar het verkeer is werkelijk een crime. Verkeersregels zijn er wel maar worden amper opgevolgd en in het chaotische verkeer kan dit vaak ook niet omdat je anders een halve dag staat te wachten voor je een weg op kunt. Dus wat doen ze, hoppa ze rijden gewoon aan. Hetzelfde geldt voor als je geparkeerd staat en weg wilt rijden, gewoon gaan en het gaat vrijwel altijd goed omdat men hier rekening mee houdt; als buitenlander is het erg vermoeiend want je moet letterlijk alles in de gaten houden en het schiet ook niet op. Na de boodschappen te hebben gedaan was het nog zo'n 30 km naar de CP plaats in Paestum en we waren op tijd want er is maar een stroompaal. Lekker een plek onder de bomen in de schaduw. De reden dat we hier zijn, zijn de drie goed bewaard gebleven Griekse tempels.

De klassieke Romeinse naam voor Poseidonia is Paestum, de god van de zee. Deze ruines stammen uit de 6e eeuw voor Chr. en zijn de mooiste Dorische tempels in Europa, gelegen aan de kust in de provincie Salerno. Ze werden bij toeval in 1750 ontdekt toen er in de omgeving door koning Karel IV van Napels in deze omgeving wegen aangelegd moesten worden. De drie goed bewaard gebleven tempels bevinden zich allen binnen de 5 km lange stadsmuren(ooit 15 m hoog en 5 tot 7 m dik en liggen aan de Heilige Weg, de voornaamste verkeersader van de Griekse en later de Romeinse stad.

Het meest zuidelijk ligt de Tempel van Hera I (6e eeuw v C) met negen zuilen in de breedte tegen 18 in de lengte, een zeer uitzonderlijk gegeven in de Griekse architectuur.

Daarnaast is de grootste en mooiste de Tempel van Neptunes ( 5e eeuw v C) geinspireerd op de Zeus-Tempel van Olympia met zes zuilen in de breedte en 14 in de lengte (normaal 13) en de naos, het Heilige der Heiligen in Griekse tempels, werd door twee zuilengalerijen in drie schepen verdeeld.
Helemaal aan het andere eind van de Heilige Weg, op het hoogste punt van de stad, bevind zich de tempel van Athene (gebouwd tussen de 5e en 6e eeuw ) en vertoont enkele uitzonderlijke stijlkenmerken: een zéér hoog fronton, en een unieke versmelting van de Dorische buitenzijde en Ionische binnenzijde.

Ook hier zie je nog de uitgesleten karrensporen in de Heilige Weg. Men is nog volop bezig met opgravingen en tIjdens onze rondwandeling daar zagen we een groep middelbare scholieren die in groepjes een perceel van de ruines van onkruid aan het ontdoen waren, we denken als een soort van maatschappellijke stage. De opgravingen hebben tot prachtige vondsten geleid, die een plaatsje hebben gevonden in het nabij gelegen museum. Paestum is een prachtig monument en heel bijzonder als je, je realiseert dat je over de weg loopt waar 2600 jaar geleden ook mensen liepen en het was beslist een bezoek waard.

Morgen maken we een sprong in de tijd en gaan we de grotwoningen van Matera bezoeken, die tot in jaren 60 van de vorige eeuw nog bewoond werden.

Aanvullende foto's vind je traditiegetrouw op Flickr in het Album Puglia-02