Montargis

In deze stad waren wij neergestreken op een prachtige camping midden in een bos. Ruimte genoeg want veel campingbezoekers waren er niet. Hier konden we volop genieten van de prachtige herfstkleuren, roodborstjes, koolmezen, boomklevers. Veel kleine vogels hebben we overigens deze vakantie niet gezien, wel veel roofvogels zoals sperwer, buizerd, vale gieren en een paar uilen.

De stad Montargis ligt in de Franse streek de Gâtinais in het departement Loiret. In de stad komen drie kanalen samen: het Canal de Briare, het Canal du Loing en het Canal d'Orléans. Door het grote aantal bruggetjes (127 stuks) en kanaaltjes waar de huizen rechtstreeks aan liggen, heet de stad ook wel het Venetië van de Gâtinais.

Montargis is een stad, die al ten tijde van Koning Clovis bekend was. Clovis bemerkte het belang van de heuvel van Monte Regis in zijn strijd tegen de Visigoten toen hij zijn rijk naar het zuiden richting de Loire uitbreidde. Volgens de overlevering zou koning Clovis een hoge en machtige versterkte toren op de heuvel gebouwd hebben om invallen en verwoesting van zijn koninkrijk te voorkomen.

Ook is er een connectie tussen Montargis en het China van Mao Zedong . Op 13 augustus 1920 schrijft Cai Hesen, die studeert aan het Montargis college, zijn vriend Mao Zedongzijn voorstel om een communistische volkspartij op te richten in China.

Geclassificeerd als een historisch monument bij besluit van 10 febr. 1909 en 10 juli 2000 is de Sainte Maria Madeleine kerk welke overblijfselen heeft uit de twaalfde, vijftiende, zestiende en zeventiende eeuw. Gerestaureerd in het midden van de negentiende eeuw door de beroemde Viollet-le-Duc uit 1863 heeft het nog steeds prachtige gebrandschilderde ramen uit Lobin workshops Tours.

Het schip, gebouwd in de late twaalfde eeuw, is de rest van de eerste onafhankelijke parochiekerk van het kasteel, waarschijnlijk gesticht door Philip Augustus. De kapellen van de linker flank zijn toegevoegd aan het eind van de vijftiende eeuw en begin van de zestiende eeuw.

De overblijfselen van het Montargis Kasteel zijn nog steeds zichtbaar in de stad. De voormalige koninklijke residentie, werd gebouwd in de zesde eeuw. Er is nog steeds de vierkante toren van Filips II Augustus, een hoektoren en de overblijfselen van de crypte en de kelders van de koninklijke tuin. Renée de France, de jongste dochter van Louis XII en Anne van Bretagne, stierf in Montargis.

Oude stadhuis in neoklassieke stijl, het hotel Durzy herbergt nu een bibliotheek, het gemeentearchief, evenals het Girodetmuseum. (helaas gesloten toen wij er waren)

Het huis van de Praline, een kopie van een neogotische huis was ooit het huis van een snoepwinkel. Liefhebbers van zoetigheid kunnen de lokale specialiteit gaan proeven: de pralines van Montargis, (moet wel de winkel open zijn) geroosterde amandelen en gekarameliseerde amandelen volgens een recept van Clement Jaluzot van de Duc de Praslin onder Lodewijk XIII. Dit recept uit de late negentiende eeuw door het huis Mazet waar Clement Jaluzot een zoetwaren bedrijf opgericht heeft, wordt tot op heden nog steeds zo gemaakt.

Het is best leuk als je in de buurt bent om deze plaats aan te doen en de stadsroute te wandelen die langs en over een aantal bruggen loopt. Er zijn ook fietspaden die door het bos lopen. Wij hadden de pech dat het op een gegeven moment begon te miezeren, maar hebben de wandeling toch afgemaakt om ons daarna bij een cafe/restaurant lekker op te warmen en te genieten van lokale producten zoals o.a heerlijke gebakken ganzenlever.

Het miezeren ging later op de dag over in regen en het regende de volgende morgen nog steeds toen we opstonden. Na alles opgeruimd te hebben, watertank gevuld konden we onze reis vervolgen naar Sézanne.

Sézanne

Omdat het op zaterdag markt is in Sézanne konden we pas later in de middag op de camperstandplaats dus hebben we op ons gemak boodschappen gedaan bij Le Clerc. Bovendien regende het nog steeds en dat is het de rest van de dag en avond blijven doen. Maar ondanks de regen toch een wandeling door het centrum gemaakt. Vandaag is het in Frankrijk een Nationale feestdag i.v.m einde 1e Wereldoorlog op 11-11-1918 en was er een kranslegging bij het Nationaal Monument.

De middeleeuwse stad, Sézanne ligt tussen het Traconne bos en het Sint-Gondse moeras in het departement Marne . Bevolkt sinds de Gallische periode, leed de stad van Sézanne grote schade tijdens de grote golven van invallen, alvorens te worden herboren uit zijn as in de tiende eeuw. Volledig herbouwd op zijn oorspronkelijke locatie, is het uitgerust met een kasteel en vestingwerken, evenals talrijke windmolens. Beschouwd als een van de grootste steden van Champagne in de dertiende eeuw, wordt het nieuw leven ingeblazen in de zestiende eeuw met de ontwikkeling van de leerindustrie, lakenhandel en wijnbouw. Bijna volledig verwoest bij een brand in het begin van de zeventiende eeuw, maar herbouwd in de 18e eeuw.

Opvallend is de robuuste kerk van Saint-Denis met een vierkante toren van meer dan veertig meter. Gebouwd in blonde steen, sinds de zestiende eeuw, en heeft een mooie gotische stijl en overleefde alle verwoestingen van tijd en oorlog. Hersteld in de vroege jaren 2000, onthult het Renaissance loodglazen ramen, evenals een prachtige fresco van de Transfiguratie boven het hoge altaar van de achttiende eeuw. In de kleine huisjes tegen de kerk woonden ongeveer twintig handwerklieden tot het begin van de 20ste eeuw bierbrouwers, kleermakers, schoenmakers of notarissen. Slechts één is er vandaag de dag nog open, het herbergt nu het VVV.

Helaas stonden de hemelsluizen nog steeds open toen we de volgende ochtend vertrokken naar Rocroi en we moesten zelfs een stuk stapvoets rijden omdat de ruitenwissers het niet aan konden. Het jaagseizoen is volop aan de gang want het was een drukte van belang met jagers in de bossen en weides. Gelukkig zagen we er geen op het moment dat we een prachtige bruin-rode vos voor ons de weg over zagen rennen de wei in, tenzij hij natuurlijk opgejaagd werd. Prachtig dier en wij hopen dat hij nu nog ergens in de bossen rond loopt.

Rocroi

Rond de middag arriveerden we in Rocroi en staan we op een camperplaats net buiten de stadswallen. Onze wandeling was van korte duur deze dag want het waaide behoorlijk en daar kwam ook nog regen en hagel bij dus toch maar de warmte opgezocht om de volgende dag een nieuwe poging te wagen en toen was het gelukkig wel droog. Rocroi is een gemeente in het Franse departement Ardennes (regio Grand Est) Zij maakt deel uit van het arrondissement Charleville-Mézières. Rocroi is een voormalige vestingstad waarvan de stadswallen nog grotendeels aanwezig zijn.

De stervormige vestingstad is gebouwd onder het bewind van Henri de 2de, en heeft opmerkelijke overblijfselen uit zijn militaire verleden weten te bewaren. Versterkt door Vauban in de 17de eeuw, diende deze vooral als verdediging tegen de burcht van Charlemont in Givet, gebouwd door Karel Quint. Vlak in de omgeving van de stad vond op 19 mei 1643 de Slag bij Rocroi plaats, een beslissend treffen tussen de Spaanse troepen onder leiding van generaal Don Francisco de Melo en de Franse troepen onder leiding van Louis II de Bourbon-Condé, Duc d'Enghien (Hertog van Enghien), waarbij de Spaanse onoverwinnelijk geachte troepen het onderspit moesten delven.

Rond de vesting van Rocroi zie je de gordijnen (ook courtines genoemd), bastions, rondelen en beschermwallen (ook contregardes genoemd)., In het centrum van de vestingstad, ligt het centrale plein place d'Armes en zijn fontein, van waar tien concentrisch gelegen straten naar de stadsmuren leiden.

Hier is tevens het museum van de slag bij Rocroi (musée de la bataille de Rocroi) te vinden, gevestigd in een voormalig wachthuis uit de 17de eeuw. (en ook deze was gesloten) De kerk werd gebouwd in 1844 en de spits is 53 meter. Maar hij was op beide dagen gesloten.

Morgen gaan we weer langzaam verder richting Nederland. De aanvullende foto's staan op Flickr in het Album 2017-14.