Drie volle dagen hebben we (ondanks de hitte van gemiddeld 34 gr.) met veel plezier gefietst en gewandeld door Sevilla. Natuurlijk kunnen we niet alles beschrijven van wat we gezien hebben dus beperken we ons tot een kleine selectie. Geen stad in Spanje heeft zolang aaneengesloten in rijkdom geleefd als Sevilla (700.000 inw.) Over de rivier Guadalquivir waren de wereldzeeën bereikbaar. Vooral na de ontdekkingsreis van Columbus (wiens graf te zien is in de kathedraal) in 1492 deed de koopvaardij goede zaken in Amerika. Feniciërs en Romeinen hadden daarvóór de stad al in bezit gehad. En in 1248 kwam de stad na honderden jaren islamitische heerschappij in handen van de ‘katholieke’ koningen.

De Noord-Afrikaanse Almoraviden en Almohaden hadden van Sevilla al een prachtige stad en sterke stad gemaakt. In het twee-continentenrijk waren Sevilla en, aan de andere kant van de Straat van Gibraltar, Marrakech de hoofdsteden en cultuurcentra. Voorbeelden van de Moorse bevolking en kunst zijn nog overal in de stad te zien en in het bijzonder in het Real Alcázar. Dit ‘koninklijk’ paleis van Sevilla is een meesterwerk van mudéjarstijl en hoort tot Spanjes mooiste gebouwen.

Real Alcázar.

Om 9.00 ’s morgens stonden wij dan ook al in de rij om naar binnen te kunnen en om 9.45 konden we aan onze wandeling van een paar uur beginnen door dit prachtige complex op een steenworp afstand van de Kathedraal.

Het paleis is gebouwd in de tiende eeuw na Christus, waardoor het hoogstwaarschijnlijk het oudste Koninklijke paleis binnen Europa is dat nog als Koninklijk paleis dient doet. Het complex is grotendeels in Moorse stijlen gebouwd. Na het Moorse tijdperk hebben verschillende vorsten aanpassingen en uitbreidingen gedaan aan Real Alcázar de Sevilla, waardoor er ook andere stijlen te zien zijn binnen het complex.

We hebben kunnen genieten van de prachtig betegelde ruimtes, de patio’s, de vele bogen en zuilengalerijen die zorgen voor een prachtig geheel. De azulejos zorgen ervoor dat het paleis uniek is in vormgeving. In de tuinen bloeide nog de heerlijk geurende jasmijn.

In Sevilla zie je veel paardenkoetsen. Deze staan vooral opgesteld bij de kathedraal en in het Maria Luisapark. Een stadsrondrit per koets duurt een half uur tot drie kwartier. Hoewel het een erg toeristisch rondritje is die relatief duur is,(45 euro) zijn er voldoende toeristen die er gebruik van maken, maar wij hebben het gedaan met onze benenwagen en tweewieler.

Sevilla is een stad waar je op de meeste plekken uitstekend kunt fietsen. Op veel plekken zie je brede fietspaden, die meestal geasfalteerd zijn. In totaal telt Sevilla ruim 120 kilometer aan verharde fietspaden.

Kathedraal/Giralda

In Sevilla staat de grootste kathedraal van Spanje: Catedral de Santa María de la Sede. De kathedraal is gebouwd in de vorm van een vijfbeukige kruiskerk met kapellen en is van binnen 127 meter lang, 83 meter breed en 43 meter hoog. Daarmee is het na de Sint-Pietersbasiliek in Rome en de St Paul's Cathedral in Londen het grootste kerkgebouw van Europa en tevens het grootste gotische kerkgebouw ter wereld.. Het gebedshuis staat vooral bekend onder de simpele benaming ‘Kathedraal van Sevilla’. Oorspronkelijk stond op die plek een moskee, maar nadat de Moren uit de stad wren verjaagd besloot het stadsbestuur om op die plek een kerk te bouwen. Het besluit van 6 maart 1401 werd op schrift gesteld, waarbij werd opgemerkt: “Laten we zo’n grote kerk bouwen dat onze nakomelingen zullen zeggen dat onze bouwmeestersgek waren.” De gotische kathedraal werd daarop gebouwd tussen 1402 en 1506.

Imposante zuilen tot 50 m hoog scheiden de vijf schepen van elkaar. Indrukwekkend is vooral het centraal geplaatste koor, dat door middel van hekken afgesloten is. Ook bevindt zich hier het grootse retabel van de wereld. Met het retabel werd in 1481 begonnen door de Vlaamse houtsnijder Peter Dancart en na zijn dood voltooid in 1526; later in de zestiende eeuw werd het nog uitgebreid. In het midden bevindt zich het dertiende-eeuwse beeld van de Virgin de la Sede.

In de zuidelijke dwarsbeuk, bij de Puerta de San Cristóbal, bevindt zich het praalgraf van Christoffel Columbus door Arturo Mélida, dat in 1892 in de kathedraal van Havana gebouwd werd, en na de onafhankelijkheidsverklaring van Cuba in 1898 hiernaartoe werd overgebracht. In het midden bevindt zich het dertiende-eeuwse beeld van de Virgin de la Sede. Van de oorspronkelijke moskee bleven enkele onderdelen grotendeels gespaard, met name de voorhof (Patio de los naranjos ofwel Sinaasappelhof) met de fraai bewerkte Puerta del Perdón, en de minaret (de tegenwoordige Giralda)

Deze sinaasappelbomen staan overigens door heel de stad verspreid. Je ziet ze vooral veel op de pleinen in het centrum. Op sommige momenten lijkt het wel alsof je op een sinaasappelplantage terecht gekomen bent Wie denkt aan gratis sinaasappels eten die moeten we teleurstellen. De sinaasappelsoort die in Sevilla groeit is vernoemd naar de stad (Sevillasinaasappel). De Latijnse benaming is Citrus Aurantium. De sinaasappels die we thuis eten is de Citrus Sinensis. Deze is een stuk zoeter dan wat er in Sevilla in de bomen hangt. De sinaasappels in Sevilla hebben een bittere schil en zure pulp. Hierdoor zijn ze niet geschikt om zo op te eten, maar kunnen ze wel op verschillende manieren verwerkt worden tot allerlei producten. Zo kun je er een prima marmelade van maken, maar is de Sevillasinaasappel ook geschikt als basis voor likeuren en compotes.

De klokkentoren Giralda is ouder dan de kathedraal. Deze toren is tussen 1184 en 1195 gebouwd in opdracht van de Almohaden en was oorspronkelijk de minaret van de voormalige Moorse moskee, Hij is 104,5 meter hoog en het waarmerk van de stad. Destijds was het de hoogste minaret ter wereld. In plaats van trappen is er een hellende gang die naar de top voert en die per paard bereden kon worden. De toren verloor zijn oorspronkelijke bekroning bij een aardbeving in 1356. De huidige bekroning in renaissancestijl dateert uit 1558-1568 en werd ontworpen door Hernán Ruiz de Jonge. Boven op de toren staat een vier meter hoog bronzen beeld dat het Geloof voorstelt, bijgenaamd de Giraldillo. Het draait mee met de wind en heeft de toren zijn bijnaam gegeven (Giralda = windvaan). In de 16e eeuw werd de toren verhoogd tot de huidige 104,5 meter. Terwijl Roland (die zich niet graag op zulke grote hoogtes begeeft) beneden een bank opzocht ben ik naar boven gelopen in gezelschap van een groep Nederlandse scholieren. Boven aangekomen zie je de klokken hangen en kijk je uit over de stad. De weg terug ging gelukkig een stuk sneller. Wil je alles bekijken dan trek er maar gerust een paar uur voor uit.

Barrio de Santa Cruz

In de oude wijk Barrio de Santa Cruz vind je heerlijke tapasbars, sfeervolle patio’s, leuke winkeltjes, smalle straatjes en pleinen waar de tijd lijkt stilgestaan te hebben. Van oorsprong is Barrio de Santa Cruz een joodse wijk. Tijdens de middeleeuwen was dit de plek waar de joden massaal gehuisvest werden, toen Sevilla onder de macht van de moslims uitkwam. Nadat de joden in 1492 de stad uitgezet werden kwam de wijk in verval. Pas in de achttiende eeuw onderging de middeleeuwse wijk een grootschalige renovatie. Hierbij werd de voormalige synagoge omgebouwd tot de Bartolomeüs-kerk.

Barrio de Santa Cruz is eigenlijk een labyrint van smalle straatjes. Dat de straten zo smal zijn heeft een praktische reden. Het zorgt ervoor dat de zon amper de straatstenen kan bereiken. In de hete zomers is dit niet onbelangrijk om de leefbaarheid te waarborgen. Menigmaal hebben we ons tegen de muur aan moeten drukken als er weer een auto door zo’n smal straatje kwam.

Metropol Parasol

Het vroegere 19e eeuwse marktplein was sinds 1972 een troosteloze parkeerplaats. Toen men hier romeinse resten werden ontdekt veranderde het plan in een gewaagd parasolproject (van de Duitser Jürgen Mayer) Beneden kun je de Romeinse overblijfselen bezichtigen en via een roltrap ga je naar het parasoldak met een panoramisch wandelpad en een terras op 21 m hoogte. Vijf paddenstoelen vormen een opengewerkt plafond van gecoat hout. Het is een prachtig gezicht.

Plaza de España

Het halvemaanvormige Plaza de España is een van de bekendste pleinen van Sevilla. Ter ere van de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling van 1929 werden er diverse gebouwen opgetrokken in het Maria-Luisapark, waaronder dit ontwerp van Aníbal González Álvarez.

Het plein heeft de vorm van een enorme halve cirkel die volledig wordt omringd door gebouwen. Het merendeel van deze gebouwen wordt vandaag de dag gebruikt door de overheid. Geheel onderaan deze gebouwen bevinden zich 52 tegelmozaïeken, fresco's waarop alle Spaanse provincies zijn afgebeeld in azulejo's (typische Andalusische tegeltjes). Midden op het plein staat een fontein en het middenplein wordt door vijf bruggetjes verbonden met de zijkant. Het fungeerde al diverse malen in films zoals o.a Lawrence of Arabia, Naboo in de film Star Wars e.a. Ook het omliggende park is zeer de moeite waard.

Mercado de Triana

Mercado de Triana is een overdekte markt in de volkswijk Triana in Sevilla. De markt is gevestigd in de overblijfselen van Castillo de San Jorge. Het is een voedselmarkt, waar je verse ingrediënten, delicatessen en kant en klare producten kunt kopen maar ook lekkere tapas kunt eten.

Tussen kraampje 11 en 12 zit ook het kleinste flamenco theater van Spanje. Er kunnen 28 mensen in het zaaltje en 3 keer per dag is er een show van een uur. Overigens kom je door de hele stad muzikanten tegen en proef je de gezellige sfeer.

Dit is een kleine opsomming van wat we hebben gezien in Sevilla. Wij hebben met volle teugen genoten van deze bruisende, levendige stad.