Via de Trás-os-Montes ging onze route vanuit Bragança weer over grote hoogtes met prachtige uitzichten. Onderweg zagen we veel olijfboomgaarden, wijngaarden, amandel- en kastanjebomen staan. Heel grappig zijn sommige verkeersborden hier. Zo zagen we telkens als we een klein bergdorpje inreden onderstaand verkeersbord.

Hoog op een heuvel, uitkijkend over een klein stadje Torre de Moncovo was een prachtige camperplaats met gratis voorzieningen incl. douche en toilet. Stonden we de dag ervoor in Bragança naast een Nederlands echtpaar, ook hier werden we weer buren. Wij hebben deze dag geen dingen ondernomen maar heerlijk onder een grote olijfboom zitten genieten van het uitzicht en een leesboek.

De volgende dag stond de zon al weer vroeg aan de hemel en via de toeristische route waar het onderweg weer genieten was van de mooie natuur gingen we richting Almeida. Onderweg zagen we herders met hun schapen, roofvogels en hardwerkende mensen op het land. Het leven moet niet gemakkelijk zijn in deze bergdorpjes.

Almeida wordt door veel toeristen bezocht vanwege zijn gordel van bastions met in het midden een dorp omringd door een versterkte omwalling. Door verwerving van rechten in 1296, verleend door koning Dinis, werd Almeida bij Portugal ingelijfd. Langs de oostzijde ligt de Spaanse grens. Meteen dé reden om dáár een verdedigingslinie op te trekken tegenover de ‘lastige’ Spaanse buren.

Noordelijk liggen de uitlopers van de Serra de Marofa. In Nederland hebben we ook nog twee vestingsteden die er op lijken: Naarden en Bourtange. Het huidige burchtcomplex is gebouwd in een stervorm met bastions zowel in de binnen als buiten de ommuring. De bouw vergde meer dan 100 jaar. Rond het fort ligt een wal van meer dan 60 meter breed en ruim 10 meter diepte. Het dorp is vrijwel ongeschonden. De witte huizen steken schril af bij de grijze ommuring en je kunt er maar op twee plaatsen naar binnen.

Op ons dooie gemak hebben we rondgelopen in het dorpje waar de mensen erg hartelijk zijn. (over het algemeen zijn alle Portugezen zeer vriendelijk en gastvrij). Curieus vonden we het oude kerkhof met vervallen graven en een grafhuisje uit 1926 waarin twee kisten stonden en een klein kistje van een kind.

Even een weetje: De naam Almeida die is afgeleid van ‘al mêda’ wat tafel betekent stamt al uit de tijd dat de Arabieren deze streek ontdekten dus vóór de Spanjaarden en Portugezen.’Onze camperplaats was net buiten de vestingmuren en ook daar hadden we inmiddels weer gezelschap gekregen van ons buurtjes van de twee dagen ervoor. Jeft en Mijnie. Er is wat afgekletst en ervaringen uitgewisseld. Inmiddels wisten we ook dat Jeft en Mijnie de dag erna ook naar Viseu gingen, ook onze volgende stopplaats.

De route naar Viseu was deels weer erg mooi maar wat ons vooral trof was het grote bosrijke gebied verwoest door de vlammenzee die begon op 17 juni dit jaar door blikseminslag, hittegolf en een aanwakkerende wind en waarbij 63 slachtoffers vielen en de dodelijkste brand in Portugal was sinds tijden.

Na de nodige boodschappen te hebben gedaan was het even zoeken naar de camperstandplaats in de stad maar er was nog een plekje vrij tussen twee Nederlandse campers. (en dat was dus een bekende camper)

’s Middags hebben we deze levendige stad bezocht met zijn historische binnenstad en het was weer klimmen en dalen maar onze conditie houden we zo wel op peil.

De reden van ons bezoek aan Viseu was niet de stad maar de fietsroute Ecopista do Dão. Deze Ecopista do Dão is een prachtige fietsroute door Midden-Portugal. Je fietst op een bijna vlakke, voormalige spoorlijn door een mooi, afwisselend landschap. Genietend van het uitzicht op bergen, dalen, wijnvelden, dorpjes en rivieren. Vandaag hebben we deze route samen met Jeft en Mijnie gefietst.

Van de andere Nederlanders hoorden we dat je na 18 km heerlijk kon eten. Dus wij zijn daar ook gestopt. Een ontzettende vriendelijke uitbater die ons wat “typische” gerechten bracht zoals gegrilde cantharellen, sardientjes in het zuur (de vier poezen onder de tafel hebben er heerlijk van gesmuld) olijven en brood. Wij hadden kabeljauw met salade en aardappelen besteld. De man heeft ongetwijfeld goed zijn best gedaan maar lekker was het niet. De kabeljauw wordt gezouten en dan gekookt. De salade, bestaande uit warme koolbladeren, was niet echt iets waar we van hielden en de aardappelen in schil waren ook niet je van het. De vis was niet echt warm en ging dus weer de keuken in, maar kwam helaas wel warmer, maar ook zouter terug. Ik weet niet wat die andere Nederlanders gegeten hebben maar beslist niet dit. De uitbater bood tig keer excuus aan maar het dessert hebben we maar overgeslagen, we hebben betaald ( 18.80 euro voor twee personen incl. drank ) en zijn weer vrolijk op de fiets gestapt. Lol hebben we wel gehad. En de fietstocht (40 km) was prachtig.

Morgen nemen we afscheid van onze buurtjes en gaan we allebei een andere richting op; zij naar de kust en wij naar het Nationaal Park da Sierra da Estrela waar we een paar dagen op een natuurcamping gaan staan. De aanvullende foto's komen op Flickr; we zijn al in Album 2017-7 aangekomen.