Nadat we op maandag 27 juni uit Landskrona zijn vertrokken en van onze laatste Zweedse kronen getankt hebben zijn we richting Denemarken gereden en passeerden we weer diverse lange bruggen waaronder de Oresundbrug.

Ditmaal was er geen enkele controle bij de grens en konden we Denemarken binnen rijden. Je merkt het meteen aan de rijstijl van de automobilisten. Het tempo gaat weer onmiddellijk omhoog en dat is weer erg wennen.

De autobaan vanaf de grens naar Flensburg is niet bijster interessant en halverwege de middag stonden we weer op de parkeerplaats bij de supermarkt in Flensburg waar we weer menige dozen bier, cola e.d in de auto’s en vrachtwagens zagen verdwijnen. Wij hebben hier ook maar even ons Deens geld opgemaakt want anders ligt het thuis ook maar ergens in een laatje.

Het eerste wat ons meteen opviel waren de brandstofprijzen. Was het in de Scandinavische landen normaal om tussen de 1.35-1.45 per liter te betalen in Flensburg was dat 1.09 toen we aankwamen op dinsdag maar dat het snel kan veranderen zagen we toen we op woensdagmorgen gingen tanken en de prijs weer op 1.13 euro stond, maar altijd nog veel goedkoper.

Na een voorspoedige rit, voor zover dat kan rond Hamburg en met wegwerkzaamheden arriveerden we rond de middag in de mooie Hanzestad Lüneburg . Vlakbij de oude stad is een camperstandplaats zodat we te voet de stad konden verkennen. Lüneburg is een meer dan 1000 jaar oude hanzestad. Het is met zijn gebouwen en huizen uit de gotiek, renaissance en barok een van de mooiste steden van Duitsland. Een groot deel van de gevels is in baksteen uitgevoerd.

De eigenlijke stichter van de stad was Hermann Billung, die in 951 van koning Otto I het hertogdom Saksen in leen kreeg. Billung liet op de 58 meter hoge Kalkberg een kasteel bouwen en stichtte ook het benedictijnenklooster St. Michaelis. In 956 verleende Otto I Lüneburg het recht om belasting te heffen over het zout dat uit de bodem gewonnen werd. Er was veel vraag naar zout, dat in die tijd vooral voor het conserveren van levensmiddelen gebruikt werd. Men voerde de zoutproductie steeds verder op en dat legde Lüneburg geen windeieren. Het grootste deel van het zout werd met paard en wagen over de weg naar Lübeck gebracht en vandaar per schip naar Scandinavië en Rusland vervoerd.

In het centrum van de oude binnenstad ligt het 275 meter lange en 40 meter brede plein Am Sande, dat is omgeven door prachtige patriciershuizen met puntige gevels.

Aan het oostelijke uiteinde van het plein staat de mooie 14e eeuwse Johanniskirche, waarvan de 106 meter hoge toren aan de spits 2 m uit het lood staat. De vijfschepige hallenkerk is de belangrijkste kerk van de stad. Koor, apsis, het vier traveeën tellende schip en de westtoren zijn de oudste delen (12de eeuw) van de huidige kerk. In de kerk vinden we een prachtig orgel gebouwd tussen 1551 en 1553 door twee Nederlandse Meesters. In de loop der tijden kwamen er steeds nieuwe registers bij zodat het orgel een voor Europa zeer zeldzaam ensemble van pijpen heeft uit vier eeuwen met 51 registers .

Het monumentaal houtsnijaltaar dateert uit de jaren 1530-1583). Verder zijn er kunstschatten te zien zoals o.a een gouden hostiekastje in de vorm van de kerk uit 1480.

Aan de markt staat het grote Raadhuis waar 3 keer per dag een rondleiding wordt gegeven die zeer de moeite waard is.

Al begon men in 1240 met de bouw van het raadhuis, er zouden verscheidene eeuwen voorbijgaan voordat het gehele complex in de huidige vorm was voltooid. De rechter galerij dateert uit 1330. De wanden en gewelven zijn door M. Jaster beschilderd met scènes uit de Romeinse geschiedenis en allegorieën (1526). Delen van de vloerverwarming uit de bouwtijd zijn nog bewaard gebleven. In drie wandkasten werd vroeger het (inmiddels verkochte) stadszilver bewaard. Aan de noordzijde staat een beeld van de schutspatrones van de stad, de heilige Ursula (omstreeks 1500). Aan de rechter galerij sluiten als nevenvertrekken de oude kanselarij (1433), de keurkamer (1457) en het oude archief (1521) aan. Alle vertrekken hebben nog de oorspronkelijke inrichting. Het voormalige Obere Gewandhaus (15de eeuw) is nu museum, waar o.a. kopieën van het stads zilver geëxposeerd worden. De zich daarboven bevindende feestzaal, tegenwoordig meestal 'Fürstensaal' genoemd en via een rijkversierde opgang bereikbaar, heeft vijf luchters van hertengeweien. Helaas mocht er niet gefilmd en gefotografeerd worden en hebben we maar een foto gemaakt van een foto uit het boekje.

Het hoofdplein van de stad wordt omzoomd door huizen met mooie gevels uit verschillende tijdperken. Een van de belangrijkste daarvan is het Schwarze Haus (nr. 1), in 1548 gebouwd als brouwerij, tegenwoordig de handels- en industriekarner.

Dit is een kleine impressie van een buitengewone mooie en gezellige stad waar het goed toeven is maar waar je ook in de omgeving mooie fiets en wandelroutes kunt volgen. Wij hebben de omgeving op de fiets verkend.

Het aardige van de Lüneburger Heide is de grote variatie die het landschap biedt. Behalve de heidevelden zijn er prachtige beukenbossen, meren en beekjes, dennenbossen en weiden. De oude heidedorpjes zijn vaak met elkaar verbonden door landweggetjes waarlangs berken groeien.

De laatste foto's staan op Flickr in het album Week 10.