Wat later dan we gewend zijn vertrokken we uit Åmål en dat hebben we geweten. Ons einddoel van deze dag was het stadje Lysekil, gelegen op het uiterste puntje van het schiereiland Stangenäs en hoort als visserplaats tot de grootste in de reeks van het scherengebied van Bohuslän. Onderweg zijn we nog gestopt om het Aquaduct bij Håverud te bekijken, waar het kanaal door een soort stalen goot op granieten pijlers over de stroomversnelling van een riviertje gevoerd wordt, het fraai beboste dal is hier nauw en boven het aquaduct zijn nog een spoorlijn en een verkeersbrug gebouwd. De weg er naar toe ging weer door fraaie bossen met stijgingen van 21%. Aangekomen bij het aquaduct hadden we het geluk dat er net een plezierboot het aquaduct door moest zodat we het hele gebeuren prachtig konden volgen.

Onze weg vervolgend deden vroegere herinneringen ons herleven toen we langs korenvelden vol met korenbloemen en margrieten reden. Jammer dat je in Nederland nauwelijks meer veldbloemen langs de bermen ziet en graan en korenvelden.

Naarmate we dichter bij het schiereiland in de buurt kwamen werd het alsmaar drukker en vooral met gigantische oude Amerikaanse oldtimers en dus was het onvermijdelijk dat we in een file kwamen te staan voor de veerboot. Overal om je heen hoorde je keiharde jaren 60 muziek uit de speakers. Behalve de chauffeur werd er ook erg veel bier gedronken.

Door alles wat je om je heen ziet verstrijkt de tijd wel snel en tussen alle oldtimers konden we na een half uur met de gratis veerboot de oversteek maken naar Lysekil, een boottochtje van zo’n 15 min. Het was leuk om al die feestvierende Zweden te zien. Een kilometer of 5 na de oversteek was er een grote politiecontrole op alcohol. Wij mochten doorrijden maar bijna alle old-timers mochten even een parkeerplaats oprijden. Dat schiet lekker op dachten wij maar na weer een paar kilometer weer een stop. Waar we naar toe wilden. Nou naar de camperplaats in de haven. Dat zal niet gaan zei een vriendelijke Zweed want alles staat dicht en dat gaat minstens 2 uur duren, u kunt hier rechtsaf en dan aan het einde linksaf en daar dan proberen te parkeren. Het was inmiddels ook al aardig warm buiten dus dan die kant maar op, maar al snel zagen we dat er geen doorkomen aan was dus zeiden wij tegen elkaar ,omkeren en zo snel mogelijk van het eiland af zien te komen. Omdat er i.v.m. de midzomerfeesten overal festiviteiten plaats vinden hadden wij het vermoeden dat er een old-timer parade plaats zou vinden in Lysekil. Volgens mij rijden er in Zweden meer Amerikaanse old-timers dan er in Amerika nog zijn. Wij hebben een andere route genomen en staan nu in de rustige marinehaven in Orust.

Orust is een van de twee grootste schiereilanden van het scherengebied en via moderne hoge bruggen worden ze met elkaar en het vasteland verbonden. De kusten zijn rotsachtig maar het binnenland is een golvend landbouwgebied doorkruist door landwegen met kleine gehuchtjes.

We hebben weer een rustige plaats in de marinehaven waar niet bepaald de kleinste bootjes liggen. Voor wie interesse heeft er liggen boten te koop in de prijsklasse van 389.000 tot 1 miljoen euro. Zojuist hebben we zo’n 10 minuten een flinke onweersbui met slagregen gehad maar nu is alles weer rustig en heeft de camper een gratis wasbeurt gehad.

Bij droog weer maar wel bewolkt zijn we de volgende morgen vertrokken uit Orust naar Halmstad. Omdat we geen zin hadden in een grote stad hebben we Göteborg links laten liggen. Onderweg even de Lidl bezocht want er moet toch gegeten worden en vervolgens naar de camperstandplaats in jawel…weer een haven die ligt aan het Kattegat. Het waait hier behoorlijk maar inmiddels was de zon ook flink gaan schijnen en was het aangenaam om buiten te zijn. De haven ligt als het ware ingebed tussen dammen van gigantische rotsblokken en daarachter hoor je de golven beuken wat tevens een prachtig gezicht is om te zien.

Omdat de haven zo’n 7 km van het stadje afligt zijn we de volgende morgen met de fiets naar Halmstad gegaan.

Halmstad (gesticht in de 14^e eeuw) is de hoofdstad van Halland en is tevens residentie, garnizoen, industrie en havenstad; het is langs beide oevers van de Nissan gebouwd, in het noordelijk deel van de Laholmsbocht in het Kattegat. De stad is door dennenbos en duinen van de zee gescheiden. In deze stad zie je dat modern en oud goed samen kunnen gaan. De grote markt , waaraan het moderne raadhuis ligt wordt gesierd door de beroemde fontein van Carl Milles: Europa en de stier (1926) met aan de zuidkant de goed bewaarde middeleeuwse Nikolaikerk uit 1460 die helaas i.v.m werkzaamheden binnen niet toegankelijk was.

Wel open was het oudste gebouw van de stad Broktopsgården waar nu een klein cafe in zit. Van oorsprong was het een kleine boerderij en al in 1918 besloot de stad dat het bewaard moest blijven voor de toekomst, een voor die tijd opmerkelijk besluit.

Langs de rivier ligt het fraaie rode 16^e eeuwse slot met zijn toren, tegenwoordig de residentie van de gouverneur.

Wandelend door de stad kwamen we ook een gigantisch groot beeld tegen van Pablo Picasso. Overigens ook in deze stad zie je her en der mooie kunstwerken staan.

Wij vonden Halmstad een mooie, sfeervolle en gezellige stad om op je gemak doorheen te slenteren en in een van de mooie parken uit te rusten.

Terug gekomen bij de marinehaven hebben we ons weer reisklaar gemaakt en zijn we naar Landskrona gereden voor onze laatste nacht in het mooie en lieflijke Zweden en ook nu staan we weer in een marinehaven.

Morgen mogen we weer de beroemde Oresundbrug van 16 km over om vervolgens Denemarken binnen te rijden. Hopelijk waait het dan niet zo hard als het op dit moment doet.