Op naar Zweden

Al vroeg werden we door de zon verwelkomd op deze bevrijdings-dag, die overigens in Denemarken ook een nationale feestdag is. Na de camper voorzien te hebben van vers water vertrokken we rond 9.30 richting Zweden. We moesten weer dwars door de stad (met zijn omleggingen e.d) en wat in Nederland ondenkbaar is, hier reden we dwars over het koninklijk plein voor het paleis waar op dat moment weer hordes Japanners de wisseling van de wacht aan het fotograferen waren. (niets mis mee, hebben wij tenslotte ook gedaan) maar wel grappig. Na het vol gooien van de tank ging het richting Zweden. Al snel reden we over de Øresundbrug, een 16 km lange brug over de Sont.

(deze foto is geplukt van internet; onze camper kan niet varen)

Net na de brug was de grenscontrole en na onze ID’s te hebben laten zien, werden we vriendelijk gesommeerd ons naar de rechterkant te begeven waar de politie stond. We werden aan de hand van onze ID goed bekeken en daarna wilde de overigens vriendelijke agente even in onze camper kijken. Ze liep meteen naar de doucheruimte, keek erin en sloot de deur weer met de mededeling dat het oké was en wenste ons een fijne dag. Conclusie: controle op “verstekelingen” die we natuurlijk ook onder het bed of in de kast hadden kunnen verbergen.

De weg naar onze volgende stopplaats was één lange rechte weg maar wel heel gevarieerd bossen, bossen en af en toe zag je ergens een huisje. De bermen waren prachtig bedekt met een wit kleed van bosannemonen. Een prachtig gezicht!

Na een tussenstop bij een winkel en pinautomaat kwamen we rond 15.00 aan op een prachtige plek aan een meer, waar het goed toeven was en we ’s avonds konden genieten van een mooie zonsondergang.

Na een goede en gezonde nachtrust zijn we om 9 uur vertrokken met de zon weer hoog aan de hemel en een strak blauwe lucht.

Onze eerste stopplaats was het kleine stadje Gränna, dit stadje is bekend om de alom bekende rood-wit gestreepte zuurstokjes in wandelstokvorm die polkagris genoemd worden. In de vele winkeltjes die Gränna rijk is kun je achter glas zien hoe deze en legio andere zuurstokken gemaakt worden.

Natuurlijk hebben we de lokale middenstand gesteund en zijn we met een paar zuurstokjes rijker verder getrokken. Nu naar het plaatsje Rök waar ze bij de restauratie van de kerk een steen met inscipties tegen kwamen uit het jaar 800. De inscripties waren Rünen-tekens die het verhaal vertellen van een Noorse sage. Dit is een stukje cultureel erfgoed dat elke zweed bezocht moet hebben en wij waren daar dan ook de enige buitenlanders.

Tot slot van de dag gingen we op weg naar Vadstena waar we de komende dagen even blijven. Het was de bedoeling om op de camperplaats naast het slot te gaan staan, maar die was geheel vol. Nu dus maar "uit nood" op een parkeerplaats in de directe nabijheid; zoals je op de foto kunt zien, staan we zelfs daar niet alleen, maar wel met uitzicht op het slot.