Flensburg

Zaterdag 30 april waren we al vroeg op weg naar Flensburg,onze volgende etappeplaats; in de richting van Flensburg-Centrum was een groot parkeerterrein dat bij een winkelcentrum hoorde en daar waren ook drie camperplaatsen beschikbaar, met een invalidentoilet naast de deur, wat wil een mens nog meer.

Op het parkeerterrein was het een bedrijvigheid van jewelste: bijna allemaal Denen die hun auto,camper of aanhangwagen vol laadden met drank. De lokale handelaren voeren en varen er wel bij; zo wel zelfs dat zij hun waren in Deense Kronen hadden geprijsd en hun winkel openden van 07.00 - 23.00 uur.

's Middags zijn we op de fiets naar het centrum van Flensburg gereden, zo'n 5 km van onze standplaats vandaan. Flensburg is een oude stad die eind 1800 bij Duitsland is ingelijfd,maar dus oorspronkelijk Deens was. In de haven werd een voor ons onbekend spelletje gespeeld: kano-polo, zeg maar water-polo in een kano. Na een stadswandelingetje nodigde de zon uit om op een terras de rest van Flensburg te bekijken, aan welke oproep we graag gevolg gaven.

Kopenhagen

Zondag 1 mei een lange en saaie etappe van ruim 300 km naar Kopenhagen, waarbij we de 12 km lange brug over de Grote Belt tussen Funen en Sjaelland over gaan; kunnen we al vast wennen aan de Oresund-brug over de Sont die nog 4 km langer is. Aangekomen bij de camperplaats aan de Svanekoppen in de jachthaven was een ietwat oudere heer zo vriendelijk om met zijn pasje de slagboom te openen om ons binnen te laten. Net toen we volledig geïnstalleerd waren en we naar het bureau van de havenmeester wilden gaan om ons aan te melden, kwam de functionaris in kwestie er al aan om ons te vertellen dat zij eerst op 15 mei a.s. open gingen voor campers. Hij wilde geen uitzondering maken en dus braken we alles weer op (ach dat duurt maar 5 minuten hoor) en besloten we op de verderop gelegen camping te gaan staan, 9 km van het centrum van Kopenhagen verwijderd. Inmiddels was het al ver in de namiddag en daarom te laat om nog naar het centrum te fietsen.

De volgende morgen gingen we om kwart over 9 op pad om de oude binnenstad van Kopenhagen te bezoeken. Nu bestond de stad Kopenhagen in oude tijden bijna volledig uit houten huizen zodat van die oorspronkelijke bebouwing niet echt veel over is. De Engelsen hebben bovendien ook nog een handje geholpen, want in 1807 hebben zij bijna geheel Kopenhagen vanaf hun kanonneerboten in de Sont kapot geschoten. Je vindt dus nu vooral stenen gebouwen in neo-classistische stijl vanaf circa 1810, hoewel er ook nog wel enkele huizen uit de 18e eeuw gespaard zijn gebleven. Zo staan de nu nog oudste huizen - uit begin 18e eeuw - op uitgescheten grond: de plek waar in de middeleeuwen de "schijthuisjes" of in het Deens de Maghuskens stonden op steigers in de Sont. Langzaam maar zeker werd zo het water teruggedrongen en uiteindelijk werden er op die plekken huizen gebouwd. Nu heet de straat de Magstraede en daar begonnen we onze stadstour.

Twee dingen vallen je onmiddellijk op in Kopenhagen. Allereerst is het een zeer fietsvriendelijke stad; tot zelfs in de binnenstad zijn er bijna langs alle wegen vrijliggende fietspaden. Je kunt dus onbekommerd door de stad fietsen zonder dat je moet uitwijken voor het overige verkeer zoals bijvoorbeeld in Amsterdam. Het andere dat opvalt: het is een grote bouwput op dit moment. Het lijkt wel of heel Kopenhagen in de steigers staat. Ze zijn op dit moment de Metro aan het uitbreiden (station Osterbro al volgens de borden in 2019 klaar zijn!) en maken van de gelegenheid gebruik om dan ook nu maar alvast de riolering te vervangen. Je kunt geen straat inkijken of je ziet wel bouwsteigers staan.

Wij hebben Kopenhagen gedurende twee dagen per fiets, te voet en per rondvaartboot onveilig gemaakt en de wereldberoemde highlights bezocht, waaronder natuurlijk de kleine zeemeermin. En klein is ze; op foto's lijkt het heel wat, maar ze is net iets groter dan Manneke Pis in Brussel (maar dan toch wel veel beroemder en mooier). Busladingen vol worden daar elke 10 minuten afgeleverd, snel een foto en dan weer hup, de bus in. Wij waren er 's morgens vroeg, zodat het aantal (mede)toeristen gelukkig wat klein was. In het daar vlakbij gelegen park stonden de bomen volop in de bloesem en een vriendelijke Japanner was zo aardig om ons samen even op de foto te zetten; hij deed toch niets anders dan fotograferen.

Aangekomen bij het Koninklijk Paleis was er net de wisseling van de wacht; ook zo'n gebeurtenis die feitelijk overbodig is maar voor toeristen in stand wordt gehouden; ach, als je er toevallig bij uit komt is het leuk, we zouden er niet speciaal voor naar het paleis toe gaan.

Wel leuk en een echte aanrader is om over de Nyhavn te flaneren. De Nyhavn is in de 17e eeuw aangelegd en daarin liggen nu ouderwetse schepen voor kleurige huizen. Op de zonovergoten noordoever zit in vrijwel elk gebouw een eet- of drinkgelegenheid met een terras, waarop je heerlijk kunt vertoeven. Wij hebben daar een lekkere cappuccino gebruikt en ondertussen naar de voorbijgangers gekeken.

Ook een aanrader is de Vrijstad Christiania, een legende uit de hippie-tijd en volgens de niet-officiële tellingen de op een na grootste toeristische attractie van Kopenhagen. De zelf benoemde vrijstad werd in 1971 door krakers gesticht om dit deel van Kopenhagen niet ten prooi te laten vallen aan de projectontwikkelaars en dat is gelukt. Nu wonen er op de 34 ha zo'n 1000 Christianieters onder wie velen die samen met hun vrijstad oud zijn geworden. De gemiddelde leeftijd ligt net onder de 50, ondanks de aanwezigheid van vele gezinnen met kinderen. Dat Christiania nooit is ontruimd, ondanks dat het zich bewoog op de grens van legaal/illegaal (vooral de wiet-teelt) is een voorbeeld van het pragmatisme van de Deense politiek. Inmiddels betalen de Christianieters gewoon belasting en sommige van hun produkten (de Christiani Smedie bakfiets is in Amsterdam een geziene gast als kindervervoermiddel) zijn ook buiten de landsgrenzen te verkrijgen.

Al met al is Kopenhagen een aangename stad die rust uitstraalt en ook biedt; geen gejaag, geen gehaast en doe maar gewoon dan doe je gek genoeg; het adagium van de Denen. Als je in de buurt bent is een bezoek zeker aan te raden.

Wil je meer foto's zien, klik dan op de link in de rechterkolom "Foto's op Flickr"; daar zijn onze laatste foto's op gezet.

Morgen gaan we naar Zweden over de Oresundbrug.